Μάλιστα η νέα επαναστατική χειρουργική τεχνική, η οποία εφαρμοζόταν μόλις μόνο σε δέκα κέντρα του εξωτερικού (επτά στην Αμερική και τρία στην Ευρώπη), τώρα εφαρμόζεται και στη χώρα μας από τον Έλληνα χειρουργό και Επίκουρο Καθηγητή χειρουργικής της Mayo Clinic κ. Γρηγόριο Τσιώτο (www.digestive-surgery.gr).
Όπως χαρακτηριστικά μας ενημερώνει ο κ. Τσιώτος, ο οποίος έχει οκταετή θητεία στην παγκοσμίου φήμης αμερικανική κλινική Mayo Clinic, μέχρι πριν από μερικά χρόνια ο καρκίνος του παγκρέατος που επεκτείνεται στην πυλαία φλέβα, εθεωρείτο μη χειρουργήσιμος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα σε παγκόσμιο επίπεδο εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς να πεθαίνουν κάθε χρόνο χωρίς να έχουν χειρουργηθεί. Η νέα επαναστατική χειρουργική τεχνική άνοιξε το δρόμο με αποτέλεσμα σήμερα πολλοί όγκοι στο πάγκρεας, που εθεωρούντο από πολλούς χειρουργούς «ανεγχείρητοι», να είναι πλέον εγχειρήσιμοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής της επαναστατικής χειρουργικής τεχνικής, είναι μια πρόσφατη περίπτωση 65χρόνου Έλληνα που είχε διαγνωστεί με καρκίνο του παγκρέατος, ο οποίος διηθούσε την πυλαία φλέβα, όπως φάνηκε στην αξονική και μαγνητική τομογραφία.
Ο ασθενής αυτός με τις εξετάσεις του περιπλανήθηκε σε πολλά νοσοκομεία και χειρουργικές κλινικές, αλλά όλοι οι χειρουργοί θεωρούσαν τον όγκο του ανεγχείρητο. Ενώ όπως χαρακτηριστικά δηλώνει ο κ. Τσίωτος “ μέχρι και σήμερα, όταν ο όγκος έχει κάνει διήθηση την πυλαία φλέβα ή την άνω μεσεντέριο φλέβα, γενικά οι χειρουργοί τόσο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό θεωρούν την περίπτωση ανεγχείρητη. Η διήθηση της πυλαίας φλέβας είναι ο συχνότερος λόγος για τον οποίο οι όγκοι του παγκρέατος κρίνονται ανεγχείρητοι”. Συγκεκριμένα, στην περίπτωση του 65χρονου Έλληνα ασθενή ο κ. Τσιώτος και η ομάδα του αφαίρεσε την κεφαλή του παγκρέατος (εγχείρηση Whipple) μαζί με το διηθημένο τμήμα της πυλαίας φλέβας. Στη συνέχεια, όπως εξήγησε, αντικατέστησε την πυλαία φλέβα με άλλη φλέβα του ίδιου του ασθενή. Έτσι, ο καρκίνος αφαιρέθηκε ολοσχερώς και ο ασθενής έγινε ελεύθερος της νόσου.
Η δυσκολία της επέμβασης
Την επαναστατική χειρουργική τεχνική ο κ. Τσιώτος και η ομάδα του έχουν εφαρμόσει μέχρι σήμερα σε 14 ασθενείς στην Ελλάδα με άριστα αποτελέσματα παρόλο την δυσκολία της εγχείρησης, με τις τόσες τεχνικές λεπτομέρειες. Για τους λόγους αυτούς άλλωστε εφαρμόζεται μόνον από πολύ λίγους χειρουργούς παγκοσμίως. Αξίζει όμως να εφαρμόζεται γιατί δημιουργεί την κρισιμότατη διαφορά μεταξύ απαλλαγής ή όχι από έναν θανατηφόρο κακοήθη όγκο.
Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα, η εφαρμογή της τεχνικής αυτής επιμηκύνει το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο στο πάγκρεας μέχρι και τρία χρόνια. Ενώ με την νέα τεχνική το χειρουργείο διαρκεί 6-8 ώρες, ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο 10-12 ημέρες, ενώ επιστρέφει στις καθημερινές του δραστηριότητες ένα μήνα μετά την επέμβαση. Ενώ, οι μετεγχειρητικές επιπλοκές κυμαίνονται σε ποσοστό 10-20%.
Τέλος, η συχνότητα είναι ένα κρούσμα καρκίνου του παγκρέατος σε κάθε 30.000 άτομα στον πληθυσμό. Η νόσος χτυπά αδιάκριτα άνδρες και γυναίκες με την ίδια αναλογία μετά την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους. Στην Ελλάδα κάθε χρόνο πεθαίνουν από καρκίνο στο πάγκρεας περίπου 500 άτομα, ενώ οι εγχειρήσεις που γίνονται για την αντιμετώπιση του είναι πολύ λίγες για δύο λόγους, αρχικά, διότι συνήθως στο 70% των περιπτώσεων οι ασθενείς διαγιγνώσκονται πολύ αργά, όταν έχουν πολλές ηπατικές μεταστάσεις, και δεύτερον διότι οι χειρουργοί που έχουν ειδική εκπαίδευση και εμπειρία στην χειρουργική του παγκρέατος είναι ελάχιστοι.