Οι ιώσεις του αναπνευστικού σημαίνουν μεγάλη ταλαιπωρία για τα παιδιά, με τον έντονο βήχα να τα εξαντλεί ή να τα κρατά ξάγρυπνα, και το συνάχι να προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή και να τα εμποδίζει και από τις πιο απλές δραστηριότητες.

Οι γιατροί συνιστούν το αντιγριπικό εμβόλιο ως μέσο προστασίας, ταυτόχρονα με μερικές απλές καθημερινές κινήσεις, που αποδεικνύονται σωτήριες και απέναντι στις πιο απλές και συνηθισμένες ιώσεις, όπως το καλό πλύσιμο των χεριών και ο καλός αερισμός των χώρων. Και ασφαλώς ειδικά στις περιπτώσεις των παιδιών, οι παιδίατροι είναι εκείνοι που θα συστήσουν, αν το κρίνουν απαραίτητο, φαρμακευτική αγωγή.

Αναφορικά με την αντιμετώπιση των ιώσεων, είναι βοηθητικό το παιδί να είναι ενυδατωμένο. Άλλωστε συχνά τα παιδιά που ασθενούν ζητούν και πίνουν πολύ νερό, περισσότερο από ό,τι συνήθως, «ακούγοντας» πιθανώς τις αυξημένες ανάγκες του οργανισμού τους. Σημαντική είναι όμως και η τροφή- αν και οι περισσότεροι, μικροί και μεγάλοι, την παραλείπουν όταν είναι άρρωστοι. Δεν είναι πάντως τυχαία η διαχρονική και ευρύτατη παρουσία της κοτόσουπας στα σπίτια όπου υπάρχουν ασθενείς.

Για την ανάρρωση είναι απαραίτητη ξεκούραση και καλός ύπνος, προκειμένου το παιδί να μπορέσει να δυναμώσει και να ανακάμψει. Ας μην ξεχνάμε πως ούτως ή άλλως τα παιδιά χρειάζονται πολύωρο ύπνο, ειδικά τα πιο μικρά. Στην περίπτωση που ταλαιπωρούνται από κάποια ίωση, αυτή η ανάγκη γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.

Στον έντονο βήχα, πολλοί γονείς βοηθούν τα παιδιά τους να ανακουφιστούν με ζεστά ροφήματα με μέλι, ή κάποιες φορές και μία κουταλιά σκέτο μέλι, που καταπραΰνει τον ερεθισμένο λαιμό. Συχνά το σύμπτωμα υποχωρεί έπειτα από λίγες ημέρες, αν όμως επιμένει, δεν αποκλείεται να δείχνει κάποια πιο σοβαρή λοίμωξη. Σε αυτή την περίπτωση η συμβουλή του παιδιάτρου είναι απαραίτητη, ειδικά εάν συνδυάζεται με υψηλό πυρετό.

Γενικά, οι παιδίατροι ζητούν από τους γονείς να έχουν τον νου τους για συμπτώματα παρατεταμένα και επίμονα, ή για συνδυασμό συμπτωμάτων, ή για συμπτώματα που δείχνουν να υποχωρούν αλλά επανεμφανίζονται. Η διάθεση του παιδιού είναι επίσης ένας καλός «δείκτης» για την εξέλιξη μιας ίωσης ή ενδεχόμενη σοβαρότερη λοίμωξη. Σε κάθε περίπτωση, ειδικά στα παιδιά κάτω των 2 ετών, η προσοχή είναι αυξημένη.

Τα πιο μεγάλα παιδιά, που ταλαιπωρούνται από ιώσεις και κρυολογήματα, συστήνεται να επιστρέφουν στο σχολείο εφόσον έχουν μείνει απύρετα για ένα 24ωρο. Το αντίθετο σημαίνει πρώτον ότι εκτίθενται και τα ίδια σε περιβάλλον ιώσεων και ασθενειών ενώ ήδη είναι ευάλωτα και δεύτερον ότι εκθέτουν στον κίνδυνο της δικής τους ίωσης και τα υπόλοιπα παιδιά, συμβάλλοντας στην αδιάκοπη χειμερινή ανακύκλωση ιώσεων, συναχιού και βήχα. Η εξάντληση ή τα συμπτώματα που επιμένουν και ταλαιπωρούν είναι μια καλή ένδειξη πως το παιδί χρειάζεται να μείνει στο σπίτι κι άλλο.

Κι αν τα παιδιά που ασθενούν δεν έχουν πρόβλημα να μείνουν μακριά από τα μαθήματα για λίγες παραπάνω ημέρες, συνήθως δεν θέλουν να χάσουν αθλητικές δραστηριότητες ή συναντήσεις για παιχνίδι. Εάν όμως υπάρχουν ακόμα συμπτώματα, όπως βήχας, η άθληση και το παιχνίδι μπορούν να τα επιδεινώσουν. Κανονικά τουλάχιστον διήμερη αποχή μπορεί να βοηθήσει, ενώ συμβάλλουν επίσης η καλή διατροφή και η επαρκής κατανάλωση υγρών.