Η ουλίτιδα αρχίζει με τη συσσώρευση πλάκας, μιας κολλώδους μεμβράνης από τροφή και βακτήρια, που μπορεί να οδηγήσει σε ερεθισμό, αιμορραγία και «πρήξιμο» των ούλων.

Μελέτη του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης έδειξε ότι η θεραπεία της ουλίτιδας μειώνει σημαντικά τα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και του ινωδογόνου, δύο ουσιών στο αίμα που αποτελούν δείκτες φλεγμονής και σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας.

Άλλη μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Οδοντιατρικό Νοσοκομείο του Σίδνεϊ έδειξε ότι η αφαίρεση των χαλασμένων δοντιών από 70 πάσχοντες με προχωρημένη ουλίτιδα είχε ως αποτέλεσμα σημαντική μείωση στο αίμα των επιπέδων ορισμένων άλλων ουσιών οι οποίες επίσης σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιοπάθειας.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα βακτήρια που συσσωρεύονται στα ούλα εισέρχονται κάποια στιγμή στην κυκλοφορία του αίματος και φθάνουν έως τα μεγάλη όργανα, όπου εγκαθίστανται και προκαλούν λοιμώξεις. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις πως τα ίδια βακτήρια μπορεί να αυξήσουν τον ρυθμό στένωσης των αρτηριών.

Το ίδιο πιστεύεται ότι ισχύει και για τα εγκεφαλικά επεισόδια. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο που είχε διεξαχθεί σε σχεδόν 10.000 εθελοντές, τους οποίους παρακολούθησαν οι ερευνητές επί δύο δεκαετίες, κατέληξε στο συμπέρασμα πως όσοι είχαν στο αίμα τους αντισώματα στο βακτήριο της ουλίτιδας διέτρεχαν διπλάσιο κίνδυνο εγκεφαλικού.

ΟΙ επιστήμονες συνιστούν την άμεση θεραπεία της ουλίτιδας όταν αυτή εμφανίζεται και μάλιστα θα πρέπει οι ασθενείς να ακολουθούν όλα όσα προτείνουν οι οδοντίατροι για την εξάλειψή της.
Είναι σημαντικό να βουρτσίζετε δύο φορές την ημέρα τα δόντια σας, να αποφεύγετε τροφές και ροφήματα με ζάχαρη και να επισκέπτεστε τον οδοντίατρο τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο. Η παρουσία αίματος στην οδοντόβουρτσα  θα πρέπει να αποτελεί καμπανάκι για εκ νέου επίσκεψη στον οδοντίατρο.