Φυσιολογικά τα ούρα δεν πρέπει να μυρίζουν ή μπορεί να έχουν μία ανεπαίσθητη οσμή αμμωνίας. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα ούρα αποτελούνται κυρίως από νερό και επομένως δεν μυρίζουν έντονα. Εάν όμως συσσωρεύονται σε αυτά υπολείμματα και ταυτόχρονα η περιεκτικότητα σε νερό είναι μικρή, δλδ. δεν ενυδατωνόμαστε επαρκώς, η μυρωδιά τους γίνεται πιο έντονη και δυσάρεστη.

Οι τροφές που καταναλώνουμε παίζουν σημαντικό ρόλο στο πως μυρίζουν τα ούρα μας. Σε κάθε περίπτωση τα ούρα μυρίζουν άσχημα, εάν όμως η μυρωδιά είναι πολύ έντονη μπορεί να προειδοποιεί για κάποια λοίμωξη που πρέπει να αντιμετωπίσετε άμεσα.

Τι μπορεί να συμβαίνει;

Αφυδάτωση:  Όταν δεν Πίνουμε αρκετό νερό τα ούρα έχουν σκούρο κίτρινο χρώμα και άσχημη μυρωδιά. Αυτό συμβαίνει γιατί κατά τη διάσπαση των πρωτεϊνών, σχηματίζεται η ουρία, η οποία αποβάλλεται από το σώμα μέσω των ούρων. Το νερό αραιώνει την ουρία.

Διατροφή: Σπαράγγια, σκόρδο, κάρυ είναι μερικές από τις τροφές που το προκαλούν. Αυτό όμως είναι παροδικό και σαφώς δεν πρέπει να σας ανησυχεί.

Λοίμωξη ουροποιητικού: Τα βακτήρια που αναπτύσσονται στο ουροποιητικό σύστημα, όταν υπάρχει λοίμωξη, αλλάζουν το χρώμα και τη μυρωδιά των ούρων σας. Δείγμα μπορεί να είναι και η δυσοσμία αλλά και η γλυκιά μυρωδιά. Μια λοίμωξη του ουροποιητικού μπορεί επίσης να κάνει τα ούρα θολά ή να παρατηρήσετε ότι έχουν αίμα.

Κυστίτιδα: Με τον όρο κυστίτιδα εννοείται η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης και συγκεκριμένα η φλεγμονή του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης. H κυστίτιδα συμβαίνει όταν η ουρήθρα και η ουροδόχος κύστη – που υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι αποστειρωμένες (δεν έχουν μικρόβια) – μολύνονται από βακτήρια και συνεπώς η περιοχή ερεθίζεται και παθαίνει φλεγμονή.

Διαβητική κετοξέωση: Η διαβητική κετοξέωση (DKA) είναι μία δυνητικά απειλητική για τη ζωή επιπλοκή σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε άτομα με τύπου 1 διαβήτη, αλλά μπορεί να συμβεί σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, υπό ορισμένες συνθήκες.