Κυρία Καζάκου, τι ακριβώς είναι το οδοντικό εμφύτευμα;

Το εμφύτευμα είναι ένα τεχνητό υποκατάστατο της ρίζας του φυσικού δοντιού και τοποθετείται στη γνάθο, συχνά εκεί που έχει χαθεί το φυσικό δόντι ή σε κάποια “στρατηγική” θέση για τον οδοντίατρο. Πρόκειται για βίδες τιτανίου οι οποίες αντικαθιστούν ένα δόντι, περισσότερα ελλείποντα δόντια ή και όλα τα δόντια. Το οδοντικό εμφύτευμα επιτελεί την ίδια ακριβώς οδοντική λειτουργία με το φυσικό δόντι. Με τα εμφυτεύματα έχουμε την ίδια αίσθηση στο στόμα μας όπως και πριν χάσουμε το/α δόντι/α μας.

Επιπλέον, έχουμε σωστή άρθρωση κατά την ομιλία μας, άριστη αισθητική και δεν απορροφάται το οστό της γνάθου όπως συχνά συμβαίνει στις περιπτώσεις που δεν θα τοποθετηθούν εμφυτεύματα. Τέλος, αποτελεί τη μακροβιότερη αποκατάσταση και την ανετότερη λύση για τον ασθενή.

Τι προετοιμασία χρειάζεται να κάνει κάποιος πριν προχωρήσει στην διαδικασία της τοποθέτησης εμφυτευμάτων; 

Απαιτείται κατάλληλος εξοπλισμός, εξειδικευμένος και έμπειρος γιατρός, καταρτισμένη ομάδα προσωπικού στο οδοντιατρείο. Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία, όπως και άλλες οδοντιατρικές πράξεις. Προηγείται ακτινολογικός έλεγχος που συνίσταται σε αξονική τομογραφία γνάθου (CBCT) και πανοραμική. Σε δύσκολα περιστατικά απαιτείται επίσης χειρουργικός νάρθηκας. Ο χειρουργικός νάρθηκας σε συνδυασμό με τις ακτινογραφίες αποτελούν ένα διεγχειρητικό βοήθημα για τον επεμβαίνοντα γιατρό. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται σε απόλυτα καθορισμένες θέσεις, οι οποίες έχουν οριστεί προεγχειρητικά και ικανοποιούν το σχέδιο θεραπείας.

Πόσο επίπονο είναι ή όχι μετεγχειρητικά;

Μετά το πέρας του χειρουργείου χορηγούνται παυσίπονα και αντιβιοτικά, ανάλογα πάντα με την εκάστοτε περίπτωση. Κατά τη διάρκεια της επούλωσης είναι δυνατό να παρουσιαστούν κάποιες ενοχλήσεις σε ήπιο ή μεγαλύτερο βαθμό ανάλογα με το περιστατικό, όπως οίδημα και φλεγμονή των ούλων, ως φυσική αντίδραση του οργανισμού στο χειρουργείο. Ωστόσο, αν τηρηθούν οι κατάλληλες οδηγίες, όλες οι παραπάνω ενοχλήσεις διαρκούν λίγο και το στόμα επανέρχεται σε βραχύ χρονικό διάστημα.

Γνωρίζουμε πως αφού μπουν τα εμφυτεύματα, η τοποθέτηση του μόνιμου δοντιού αργεί. Εξηγείστε μας ποια είναι τα επόμενα στάδια.

Σε αυτή τη φάση της θεραπείας παρέχεται στον ασθενή μια προσωρινή αποκατάσταση με την οποία θα παραμείνει για την περίοδο της οστεοενσωμάτωσης.

Αυτό το στάδιο, η οστεοενσωμάτωση του εμφυτεύματος, μπορεί να διαρκέσει από 8- 12 εβδομάδες, κάποιες φορές και 6 μήνες. Ο ασθενής  έχει ενημερωθεί πριν να ξεκινήσει το χειρουργείο για το χρονικό διάστημα που θα παραμείνει με τα μεταβατικά δόντια και ο γιατρός επικυρώνει την πρόβλεψή του μετά την τοποθέτηση του εμφυτεύματος και τη λήξη του χειρουργείου.

Σε κάποιες περιπτώσεις, όχι πολλές, μπορεί να γίνει άμεση φόρτιση του εμφυτεύματος, δηλαδή άμεση τοποθέτηση του μόνιμου δοντιού και να αποφύγει ο ασθενής την παραμονή με προσωρινές εργασίες. Σε γενικές γραμμές όμως η άμεση φόρτιση είναι καλό να αποφεύγεται, διότι αυξάνει τα ποσοστά αποτυχίας του εμφυτεύματος. Όσο πιο αυστηροί είμαστε στο πρωτόκολλο τοποθέτησης και φόρτισης των εμφυτευμάτων, τόσο υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας έχουμε. Βιβλιογραφικά έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι οι μόνιμες προσθετικές εργασίες είναι προτιμότερο να τοποθετούνται όταν έχει ολοκληρωθεί το στάδιο της οστεοενσωμάτωσης και όχι πριν αυτή καν ξεκινήσει. Τότε και μόνο τότε τα ποσοστά επιτυχίας των εμφυτευμάτων αγγίζουν το απόλυτο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Αμερικάνικης Εταιρείας Εμφυτευματολογίας (ΑΑΙD) εάν είμαστε συντηρητικοί και δεν διαλέξουμε το πρωτόκολλο της Άμεσης Φόρτισης, το ποσοστό επιτυχίας ανέρχεται σε 98 % στην πρώτη πενταετία, ενώ σε βάθος χρόνου 15ετίας το ποσοστό κυμαίνεται από 82 έως 95 %. Τέλος, σε κάποια περιστατικά έχουμε τη δυνατότητα για Άμεση Τοποθέτηση εμφυτεύματος. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να βγάλουμε το δόντι αλλά την ίδια χρονική στιγμή να τοποθετήσουμε το εμφύτευμα. Αυτό συνιστάται μόνο στην περίπτωση που δεν προϋπήρχε ακροριζική φλεγμονή στο εξαχθέν δόντι.

Μπορούν όλοι να “δεχτούν” τα εμφυτεύματα;

Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται σε όσους έχουν ικανοποιητική ποιότητα και ποσότητα οστού και είναι σχετικά υγιείς. Ένα καθαρό ιατρικό ιστορικό βοηθάει τη μακροβιότητα των εμφυτευμάτων. Υποκείμενα νοσήματα υπονομεύουν τη θεραπεία Πχ ασθενείς που λαμβάνουν χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία στην περιοχή της κεφαλής, ασθενείς με μυέλωμα ή ανεξέλεγκτο διαβήτη, δε μπορούν να βάλουν εμφυτεύματα. Ασθενείς που παίρνουν διφωσφωνικά φάρμακα για την οστεοπόρωση πάνω από 3 χρόνια, θα πρέπει να κάνουν διακοπή του φαρμάκου για τουλάχιστον 3 μήνες πριν την επέμβαση. Παρόλα αυτά η οστεοπόρωση από μόνη της δεν αποτελεί αντένδειξη. Ασθενείς βρουξιστές, που τρίζουν-σφίγγουν τα δόντια τους τη νύχτα, πρέπει να φοράνε οπωσδήποτε το νάρθηκα βρυγμού τους τα βράδια, ειδάλλως κινδυνεύει η οστεοενσωμάτωση των εμφυτευμάτων.

Το κάπνισμα αποτελεί μεγάλο επιβαρυντικό παράγοντα. Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση το κάπνισμα διαταράσσει ή καθυστερεί την επούλωση, οπότε αυξάνονται τα ποσοστά αποτυχίας έως και 14 φορές!

Υπάρχει ηλικιακό όριο για να υποβληθεί κάποιος στη διαδικασία;

Δεν υπάρχει όριο ηλικίας τοποθέτησης εμφυτευμάτων. Μας απασχολεί αυστηρά και μόνο το ιατρικό ιστορικό. Εάν ο ασθενής είναι γερός, σε οποιαδήποτε ηλικία μπορεί να βάλει εμφυτεύματα!

Τι είδους συντήρηση απαιτούν τα εμφυτεύματα; 

Μετά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων πολύ μεγάλη ευθύνη ως προς τη συντήρησή τους φέρει ο ασθενής. Απαιτείται καλή στοματική υγιεινή. Επιβάλλεται άριστο βούρτσισμα μετά από κάθε γεύμα, τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο (κάθε εξάμηνο) για επιμελή καθαρισμό των δοντιών καθώς και των εμφυτευμάτων. Χωρίς μεταθεραπευτική φροντίδα, κανένα εμφύτευμα δε μπορεί να πάει καλά.

Τίποτα δε ζει για πάντα εάν εγκαταλειφθεί στην τύχη του.

Γνωρίστε την Οδοντίατρο Ιωάννα Καζάκου 

Η Ιωάννα Καζάκου, DDS, MSc γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Εισήχθη στην Οδοντιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1991, από όπου και αποφοίτησε το 1996.Επιπλέον παρακολούθησε χειρουργική στόματος στο Εργαστήριο Οδοντοφατνιακής Χειρουργικής, Χειρουργικής Εμφυτευματολογίας και Ακτινολογίας του Οδοντιατρικού Τμήματος του Α.Π.Θ. για ένα έτος στα πλαίσια άτυπου μεταπτυχιακού προγράμματος, με σκοπό να αυξήσει την εμπειρία της στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Περισότερα εδώ