Οι παράγοντες που ακολουθούν μπορεί να κάνουν ορισμένους ανθρώπους πιο επιρρεπείς στο να εμφανίσουν κατάθλιψη μετά από κάποια απώλεια ή αποτυχία:

• συγκεκριμένα, θλιβερά γεγονότα
• βιοχημική ανισορροπία στον εγκέφαλο
• ψυχολογικοί παράγοντες, όπως η αρνητική ή απαισιόδοξη άποψη για τη ζωή.
• Μπορεί να υπάρχει και κάποια γενετική σύνδεση καθώς είναι πιθανότερο να τη βιώσουν άνθρωποι με οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης.

Η κατάθλιψη θεωρείται ασθένεια ή κλινική κατάθλιψη, όταν τα συναισθήματα που περιγράφτηκαν προηγουμένως είναι σοβαρά, διαρκούν για αρκετές εβδομάδες και αρχίζουν να παρεμβαίνουν στην εργασία και στην κοινωνική ζωή. Η κατάθλιψη μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που οι άνθρωποι σκέφτονται και συμπεριφέρονται καθώς και τις σωματικές του λειτουργίες.

Κάποιες από τα συμπτώματα που θα πρέπει να σας απασχολήσουν είναι:

• να νιώθει κάποιος ότι είναι ασήμαντος, αβοήθητος και χωρίς ελπίδες
• να κοιμάται περισσότερο ή λιγότερο από το κανονικό
• να τρώει περισσότερο ή λιγότερο από το συνηθισμένο
• να δυσκολεύεται στη συγκέντρωση ή στη λήψη αποφάσεων
• να παρουσιάζει μειωμένο ενδιαφέρον για συμμετοχή σε δραστηριότητες
• να έχει μειωμένη σεξουαλική δραστηριότητα
• να αποφεύγει τους άλλους ανθρώπους
• να έχει συναισθήματα φορτισμένα με λύπη ή θλίψη
• να νιώθει ενοχή χωρίς να υπάρχει λόγος
• να εμφανίζει έλλειψη ενέργειας και αισθήματα κόπωσης
• να διατυπώνει σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας

Εάν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε βιώνει ορισμένα από αυτά τα συμπτώματα, ελπίζουμε το κείμενο αυτό να σας βοηθήσει να καταλάβετε τι συμβαίνει και να ενθαρρύνετε τον εαυτό σας ή το φίλο σας να αναζητήσει βοήθεια από επαγγελματία της ψυχικής υγείας.

Τι πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι αν πάσχουν από κατάθλιψη

Να φροντίζουν για τη συχνή σωματική άσκησή του, την αποφυγή κατάχρησης οινοπνευματωδών ποτών, τη διατήρηση καλών διαπροσωπικών σχέσεων με τους συνάδελφους τους και εξω-εργασιακών ασχολιών, την επαρκή απόδοσή τους στην εργασία, τη χωρίς διακοπές λήψη της συνταγογραφημένης φαρμακευτικής αγωγής, τις τακτικές επισκέψεις στο θεράποντα ιατρό τους.

Πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι συνάδελφοί τους

Να αναγνωρίζουν το πρόβλημα της υγείας του, την οντότητα, την αξία, την προσωπικότητα και την προσφορά του στην επιχείρηση ή τον οργανισμό.

Να τον επαινούν για τη βελτίωση της απόδοσής του, ενθαρρύνοντάς τον, κατανοώντας την ανάγκη του για επικοινωνία και λήψη ηθικής συμπαράστασης, και αντιμετωπίζοντάς τον με ψυχραιμία, σταθερότητα και συνέπεια.

Να μη θεωρούν την αρρώστια του ως κοινωνικό στίγμα και να μην τον απομονώνουν.

Βρείτε και άλλα ενδιαφέροντα άρθρα ψυχολογίας εδώ!