Οι Margreet Kloppenburg, MD, PhD, από το Τμήμα Ρευματολογίας και το Τμήμα Κλινικής Επιδημιολογίας και Féline Ρ.Β. Kroon, MD, PhD φοιτητής από το Τμήμα Ρευματολογίας, όλοι στο πανεπιστήμιο του Leiden, Ολλανδία και οι συνεργάτες δημοσίευσαν τα ευρήματά τους online στις 28 Αυγούστου στα Annals of the Rheumatic Diseases.

Οι συστάσεις προσθέτουν μια νέα έμφαση στη βελτιστοποίηση και τη μεγιστοποίηση του ελέγχου των συμπτωμάτων (και όχι στην «προστασία των αρθρώσεων») και στην τροποποίηση προηγούμενων οδηγιών για την εξατομίκευση της εκπαίδευσης και της θεραπείας των ασθενών .

Η EULAR συστήνει τοπικά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ-NSAIDs) ως φαρμακολογική θεραπεία πρώτης γραμμής για ΟΑ στα χέρια .

Αυτό διαφέρει από τις προηγούμενες οδηγίες της EULAR και από τις συστάσεις του American College of Rheumatology του 2012.

Η EULAR συνιστά επίσης την εκπαίδευση σχετικά με τις εργονομικές αρχές, τον καθορισμό του ρυθμού των δραστηριοτήτων, τη χρήση βοηθητικών συσκευών και τις ασκήσεις για τη βελτίωση της λειτουργικότητας και της μυϊκής δύναμης ως τα αρχικά βήματα στη διαχείριση της ΟΑ στα χέρια, με ή χωρίς τοπικά ΜΣΑΦ.

Το ενημερωτικό δελτίο EULAR συνιστά να μην χρησιμοποιηθούν συμβατικά ή βιολογικά αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τη νόσο στην ΟΑ των χεριών και αποθαρρύνει τη χρήση θερμότητας, υπερήχων, περισσότερων ενδαρθρικών ενέσεων γλυκοκορτικοειδών, αργά δρώντων φάρμάκων για οστεοαρθρίτιδα (μη σαπωνοποιήσιμη σόγια, διασερεΐνη,  ενδαρθρικό υαλουρονικό οξύ) και οστεοτομία.

Αν και οι συγγραφείς προειδοποιούν ότι οι συστάσεις δεν μπορούν να ερμηνευθούν σωστά χωρίς το συνοδευτικό κείμενο και ότι το κείμενο και η ξεχωριστά δημοσιευμένη συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση «αποτελούν αναπόσπαστο μέρος και πρέπει να εξεταστούν από κοινού», η ανασκόπηση αυτή δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί.

Πώς συγκρίνονται οι συστάσεις της EULAR και του American College of Rheumatology:

Ο καθηγητής της ιατρικής Roy D. Altman, Τμήμα Ρευματολογίας και Ανοσολογίας, Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες, δήλωσε στο Medscape Medical News ότι η επικαιροποιημένη καθοδήγηση της EULAR είναι πληρέστερη από τις προηγούμενες συστάσεις του Αμερικανικού Κολλεγίου Ρευματολογίας (του οποίου ήταν συν-συγγραφέας ).

Ο Altman είπε: «Το νέο είναι ότι η ομάδα EULAR ανέπτυξε ένα σύνολο αρχών που περιλαμβάνουν τον ρόλο του ασθενούς και της πολυπαραγοντικής θεραπείας. Η θερμότητα και η παραφίνη δεν συνιστώνται. Τα τοπικά Μη Στεροειδή Αντι Φλεγμονώδη έχουν αντικαταστήσει την ακεταμινοφαίνη (παρακεταμόλη) ως θεραπεία πρώτης γραμμής. Πράγματι, η ακεταμινοφαίνη είναι χαμηλής σύστασης στο θεραπευτικό σχήμα. Η θειϊκή χονδροϊτίνη προτείνεται, η βιολογική θεραπεία  ειδικά δεν συνιστάται. Η ενδαρθρική θεραπεία συνεχίζει να έχει περιορισμένο ρόλο και η χειρουργική επέμβαση είναι για την ανακούφιση του πόνου και όχι για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας.»

Ο Altman δεν συμμετείχε στην ανάπτυξη του ενημερωτικού δελτίου της EULAR.

Οι συγγραφείς σκιαγραφούν πέντε γενικές αρχές για τη φροντίδα των οστεοαρθριτικών χεριών, μέσα στις οποίες εντάσσονται οι δέκα συστάσεις τους.

Η ομάδα εργασίας για πρώτη φορά περιελάμβανε δύο ασθενείς με ΟΑ χεριών καθώς και 10 ρευματολόγους, έναν πλαστικό χειρουργό και τρεις επαγγελματίες στον τομέα της φυσικοθεραπείας και της εργοθεραπείας.

Πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό: ο στόχος της θεραπείας είναι να ελέγχει τα συμπτώματα και να βελτιστοποιεί τη λειτουργικότητα των χεριών για να μεγιστοποιήσει τη δραστηριότητα, τη συμμετοχή και την ποιότητα ζωής.

Οι συγγραφείς γράφουν: «Οι λέξεις "βελτιστοποίηση" και "μεγιστοποίηση" επελέγησαν για να αντικατοπτρίζουν μία πιο φιλόδοξη διαχείριση της ΟΑ από την απλή στοχοθέτηση μιας αποδεκτής, από τους ασθενείς, κατάστασης συμπτωμάτων».

Η επικαιροποίηση συστήνει την εκπαίδευση των ασθενών με πληροφορίες σχετικά με τη φύση και την πορεία της ΟΑ, τις αρχές αυτοδιαχείρισης, την εργονομία, τον καθορισμό του ρυθμού των δραστηριοτήτων, τη χρήση βοηθητικών συσκευών και άλλες θεραπευτικές επιλογές.

Πότε πρέπει να αναζητηθεί  φροντίδα ειδικού;

Σε διάφορες καταστάσεις όπως σε ασθενή με ΟΑ της βάσης του αντίχειρα, ο οποίος χρειάζεται ορθωτικό μέσο. Η επικαιροποίηση συμβουλεύει την ύπαρξη μιας καλά κατασκευασμένης απόλυτα εξατομικευμένης όρθωσης από εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας.

Παραπομπή για χειρουργική επέμβαση προτείνεται για ασθενείς με ΟΑ χεριού που έχουν δομικές ανωμαλίες όταν έχουν αποτύχει άλλες θεραπείες.

Οι συγγραφείς ορίζουν την αποτυχία της θεραπείας ως "ανεπαρκώς αποτελεσματική στην ανακούφιση του πόνου" και η χειρουργική επέμβαση κρίνεται αποτελεσματική για την ανακούφιση του πόνου, αλλά όχι για τη βελτίωση της λειτουργικότητας.

Η επικαιροποίηση συνιστά την εξέταση της απλής τραπεζιεκτομής για ΟΑ βάσης του αντίχειρα και αρθρόδεση ή αρθροπλαστική για φαλαγγοφαλαγγική ΟΑ.

Οι συγγραφείς γράφουν: "Η αρθροπλαστική (συνήθως εμφυτεύματα σιλικόνης) είναι η προτιμώμενη χειρουργική τεχνική για τις εγγύς φαλαγγοφαλαγγικές αρθρώσεις (PIP) ενώ η αρθρόδεση είναι η συνιστώμενη προσέγγιση για τις απομακρυσμένες (DIP) φαλαγγοφαλαγγικές αρθρώσεις. "

Η οστεοτομία θεωρείται πλέον "παρωχημένη" για τη θεραπεία της ΟΑ των χεριών.

Η μετεγχειρητική αποκατάσταση συνιστάται σε όλους τους ασθενείς με χειρουργική επέμβαση ΟΑ.

Μια τρίτη κατάσταση που απαιτεί παραπομπή αφορά τους σχετικά λίγους ασθενείς που είναι υποψήφιοι για ενδαρθρικά γλυκοκορτικοειδή, ιδιαίτερα εκείνους με επώδυνες φαλαγγοφαλαγγικές αρθρώσεις με σαφή φλεγμονή των αρθρώσεων.

Ο Altman πρόσθεσε: "όλα αυτά τα θεωρώ χρήσιμα και δεν έχω διαφωνίες αλλά εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε νέες προσεγγίσεις και νέους παράγοντες".

Περισσότερες λεπτομέρειες αππό τον Νάβαλη Κωνσταντίνο, Φυσίατρο - Βελονιστή, www.navalis.gr