Ο Dr. Jonathan Alpert, καθηγητής Ψυχιατρικής & Συμπεριφορικών Επιστημών στο Κολλέγιο Ιατρικής Alebert Einstein, στη Νέα Υόρκη επισημαίνει: «Όλοι μας έχουμε μία ήπια υποχονδρία, αφού κανείς μας δεν θέλει να αρρωστήσει. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που ζουν με την απειλή της οποιασδήποτε ασθένειας να επικρέμαται συνεχώς πάνω από το κεφάλι τους». «Αυτοί οι άνθρωποι πάσχουν από μία αληθινή ψυχική διαταραχή».

Αυτού του είδους οι σκέψεις και τα συναισθήματα δεν εκδηλώνονται σε τόσο συχνό επίπεδο. Εκτιμάται, ότι η υποχονδρία προσβάλλει το περίπου 1% του πληθυσμού. Οι πάσχοντες μπορεί να κάνουν συνεχώς ιατρικές εξετάσεις, αλλά να μην ηρεμούν καθόλου όταν βγαίνουν φυσιολογικές. Άλλοι μπορεί να αποφεύγουν εντελώς τους γιατρούς. Κάποιοι μπορεί να αλλάζουν τον ένα ειδικό μετά τον άλλο, επειδή κανείς δεν τους βρίσκει κάτι.

Ο Dr. Alpert, τονίζει: «Οι άνθρωποι αυτοί υποφέρουν και είναι σημαντικό να λάβουν θεραπεία». Η αγωγή που θα πρέπει να ακολουθήσουν συμπεριλαμβάνει:

• Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία
• Τεχνικές χαλάρωσης
• Εκπαίδευση
• Μερικές φορές αντικαταθλιπτικά φάρμακα

Τα αποτελέσματα της μελέτης

Οι ερευνητές της Σουηδίας, προκειμένου να διερευνήσουν τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει ο ακραίος φόβος και η ανησυχία ενός ανθρώπου για την υγεία του, ανέλυσαν δεδομένα από 45.419 εθελοντές. Από αυτούς:

• Οι 4.129 ήσαν ασθενείς με διαγνωσμένη υποχονδρία
• Οι 41.290 ήσαν εθελοντές χωρίς υποχονδρία (ομάδα ελέγχου)

Το σχεδόν 57% των εθελοντών ήταν γυναίκες. Κατά την έναρξη της μελέτης η ηλικία τους κυμαινόταν από 26 έως 46 ετών. Έπειτα από 24 χρόνια παρακολούθησης, είχαν χάσει τη ζωή τους:

• 268 πάσχοντες από υποχονδρία
• 1.761 εθελοντές από την ομάδα ελέγχου

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην ιατρική επιθεώρηση JAMA Psychiatry, το 6,4% των υποχονδριακών πέθανε στη διάρκεια αυτών των 24 ετών, αλλά μόνο το 4,2% των εθελοντών της ομάδας ελέγχου. Επιπλέον, οι πάσχοντες από υποχονδρία είχαν τετραπλάσιες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν.

Η μελέτη φανέρωσε επίσης, πως οι υποχονδριακοί εθελοντές πέθαναν, κατά μέσον όρο, σε ηλικία 70 ετών. Ωστόσο η αντίστοιχη μέση ηλικία θανάτου στην ομάδα ελέγχου ήταν τα 75 έτη. Οι υποχονδριακοί είχαν επίσης αυξημένες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα.

Ο Dr. Alpert επεσήμανε: «Είναι σημαντικό να ενημερώνονται οι πάσχοντες για την ασθένειά τους, ώστε να μπορέσουν να την αντιμετωπίσουν».