Σχετικά Άρθρα
Οι ειδικοί μελέτησαν στοιχεία για πάνω από 325.000 Αμερικανούς στρατιώτες που ήταν εγγεγραμμένοι σε τρεις βάσεις της Διεύθυνσης Υγείας Βετεράνων των ΗΠΑ. Οι μισοί είχαν υποστεί τραυματική βλάβη στο κρανίο σε κάποια φάση της ζωής τους, με τραύματα σοβαρά, μέτρια και ήπια λόγω τραυματισμών ή πτώσεων.
Οι συμμετέχοντες στο δείγμα ήταν 31-65 ετών και είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση για έως 12 χρόνια. Κανείς δεν είχε διαγνωστεί με νόσο του Πάρκινσον στην αρχή της μελέτης. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της έρευνας 1.500 διαγνώστηκαν με τη νευροεκφυλιστική όσο και οι 949 εξ αυτών είχαν ιστορικό τραύματος στο κρανίο. Ο συνολικός κίνδυνος εκδήλωσης νόσου Πάρκινσον στη συγκεκριμένη ομάδα ήταν έως και 56% υψηλότερος. Όταν οι ερευνητές συνέκριναν εκείνους με εγκεφαλικό τραύμα και εκείνους χωρίς, συνεκτιμώντας παράγοντες, όπως το φύλο, η ηλικία, η φυλή η μόρφωση και άλλες ιατρικές παθήσεις, τελικά ο κίνδυνος για νόσο Πάρκινσον ήταν έως και 71% υψηλότερος για τα άτομα με οποιασδήποτε βαρύτητας τραυματική βλάβη στο κρανίο. Σε όσα άτομα υπήρξε σοβαρός τραυματισμός στο κεφάλι, ο κίνδυνος έφτασε το 83%.
Όπως εξηγεί η επίκουρη καθηγήτρια Νευρολογίας στο αμερικανικό πανεπιστήμιο, Ρακελ Γκαρντνερ, «πιθανόν τα τραύματα στο κεφάλι να προκαλούν συσσώρευση ανώμαλων πρωτεϊνών στον εγκέφαλο. Επίσης ένα τραύμα στο κρανίο μπορεί να καθιστά το άτομο πιο ευάλωτο στη φυσική διαδικασία της γήρανσης».
Αισθητική φλεβολογία: αυτά που πρέπει να γνωρίζετε
Καρκίνος του παγκρέατος: Nεότερα δεδομένα
Υγεία Πτολεμαΐδας: Σύγχρονες απεικονιστικές εξετάσεις για τον καρκίνο του μαστού
