Το σύνδρομο πιστεύεται ότι προκαλείται από αλλαγές στις χημικές ουσίες του εγκεφάλου, γνωστές ως νευροδιαβιβαστές, οι οποίες επηρεάζουν τον τρόπο που επεξεργάζεται ο εγκέφαλος τα μηνύματα του πόνου. Αυτό σημαίνει ότι τα σήματα πόνου που φυσιολογικά θα έδειχναν κάποιο τραυματισμό, στέλνονται χωρίς να υπάρχει κάποια μορφή τραύματος.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό δεν είναι γνωστός, σύμφωνα με τους ειδικούς πάντως, η ινομυαλγία εμφανίζεται συνήθως μετά από ένα τραύμα όπως ένα τροχαίο ατύχημα, μετά από σοβαρή χειρουργική επέμβαση ή παραμονή σε ΜΕΘ, ένα δύσκολο ιό ή κάποια ασθένεια, πένθος, διαζύγιο ή μακροχρόνιο τραυματικό άγχος, όπως το να είναι κάποιος φροντιστής ή να έχει βιώσει τραύμα στην παιδική ηλικία. Πολλοί από τους πάσχοντες από ινομυαλγία έχουν και άλλα συμπτώματα εκτός από πόνο, όπως κόπωση, πονοκεφάλους ή ευερέθιστο έντερο. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα, επηρεάζει όμως συχνότερα τον αυχένα και την πλάτη και επιδεινώνεται με το άγχος, το κρύο και την κούραση.

Διάγνωση και θεραπεία

Δεν υπάρχει εξέταση αίματος ή τομογραφία που να μπορεί να επιβεβαιώσει την πάθηση. Η διάγνωση γίνεται δια του αποκλεισμού άλλων αιτιών, όπως του υποθυρεοειδισμού ή της αναιμίας. Παραδοσιακά, η θεραπεία στοχεύει στη μείωση του πόνου, αλλά τα συνήθη παυσίπονα όπως η παρακεταμόλη, η κωδεΐνη ή η ιβουπροφαίνη δεν βοηθούν. Άλλα φάρμακα, γνωστά ως παράγοντες ρύθμισης του πόνου, όπως η αμιτριπτυλίνη ή η πρεγκαμπαλίνη, τα οποία παρεμβαίνουν στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τα μηνύματα του πόνου, μπορεί να είναι χρήσιμα. Είναι ωστόσο σημαντικό να θυμάστε ότι αυτά τα φάρμακα δεν αποτελούν θεραπεία αλλά λύση βραχείας διάρκειας για τον κατευνασμό της οξείας φάσης του πόνου. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα συμπτώματα της ινομυαλγίας οφείλονται στην ευαισθητοποίηση του νευρικού και του ανοσοποιητικού συστήματος, επομένως όσοι ζουν με το σύνδρομο θα πρέπει να στοχεύουν τη μείωση αυτής της ευαισθητοποίησης προκειμένου να μειώσουν την ένταση του πόνου. Αυτό μπορεί να γίνει, σύμφωνα με τους ειδικούς, μέσω μιας ποικιλίας τεχνικών αυτοβοήθειας, συμπεριλαμβανομένης της βελτιστοποίησης του ύπνου, της σωματικής δραστηριότητας, της μείωσης του στρες και της κατανάλωσης αντιφλεγμονωδών τροφών.

Ύπνος

Στην ινομυαλγία, συχνά επηρεάζεται η φάση του βαθέως ύπνου, κατά τη διάρκεια της οποίας αναδιοργανώνεται ο εγκέφαλός μας. Όταν δεν κοιμόμαστε καλά για μεγάλες περιόδους, προκαλείται ευαισθητοποίηση και επιδείνωση του πόνου. Η έκθεση στο φως της ημέρας για 20 λεπτά κάθε πρωί, η αποχή από την καφεΐνη μετά τις 3μ.μ. και από το αλκοόλ τις βραδινές ώρες, συμβάλλουν στην καθιέρωση μιας ρουτίνας που μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του ύπνου.

Μην κάθεστε

Στο παρελθόν οι ειδικοί συμβούλευαν τους ασθενείς με χρόνιο πόνο να ξεκουράζονται για να αποτρέψουν τις εξάρσεις. Σύμφωνα με τις τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες ωστόσο, οι πάσχοντες πρέπει να είναι σωματικά δραστήριοι, καθώς τόσο η απώλεια του περιττού βάρους, όσο και η σωματική δραστηριότητα, έχουν τεράστια οφέλη για το μυαλό και το σώμα και συμβάλλουν στον έλεγχο του πόνου. Ξεκινήστε σταδιακά, ακόμη και με ένα σύντομο περίπατο. Αυξήστε πολύ αργά, εβδομάδα με την εβδομάδα, την ποσότητα της άσκησης. Ένας τυπικός στόχος που πρέπει να θέσετε, είναι να κάνετε άσκηση τέσσερις έως πέντε φορές την εβδομάδα, για τουλάχιστον 20 έως 30 λεπτά κάθε φορά. Μπορεί βέβαια να χρειαστούν αρκετοί μήνες για να το καταφέρετε.

Η αναπνοή έχει σημασία

Οι θεραπείες του μυαλού και του σώματος χρησιμοποιούνται πολύ συχνά από ασθενείς με ινομυαλγία, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι μια σειρά από τεχνικές όπως το Pilates και η γιόγκα μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Γνωρίζουμε ότι το άγγιγμα μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος χαλάρωσης του νευρικού συστήματος, γι' αυτό το μασάζ μπορεί να σάς βοηθήσει. Όταν κάποιος πονάει, συνήθως αναπνέει γρήγορα. Οι ασκήσεις του αναπνευστικού, ο διαλογισμός και οι ασκήσεις ενσυνειδητότητας είναι εξαιρετικά δημοφιλείς τεχνικές χαλάρωσης που βοηθούν στην ηρεμία του νευρικού συστήματος και τη διαχείριση του πόνου.

Ποιες τροφές νικούν τον πόνο;

Έρευνες έχουν δείξει ότι μια αντιφλεγμονώδης διατροφή μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από τα φάρμακα στην αντιμετώπιση της νευροφλεγμονής, δηλαδή της φλεγμονής στο ανοσοποιητικό του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Η αντικατάσταση του λευκού ψωμιού και των λευκών ζυμαρικών, καθώς και των υπερεπεξεργασμένων τροφών με τροφές ολικής αλέσεως, κυρίως φυτικής προέλευσης, μπορούν να μειώσουν την ευαισθητοποίηση του νευρικού συστήματος. Η διαλείπουσα νηστεία και τα αντιοξειδωτικά συμπληρώματα όπως οι βιταμίνες A, C και E μπορούν επίσης να είναι αρκετά χρήσιμα στη μείωση του πόνου. Τέλος, τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το ξινολάχανο και το κεφίρ, που είναι πλούσιες σε προβιοτικά, βοηθούν το μικροβίωμα του εντέρου, το οποίο ρυθμίζει το ανοσοποιητικό και το νευρικό σύστημα του εντέρου και βοηθούν στη μείωση του πόνου.

Πηγή: mirror.co.uk