Οι εν λόγω μελέτες ωστόσο, έχουν σοβαρά κενά, σύμφωνα με τον Tim Stockwell, ερευνητή στο Καναδικό Ινστιτούτο Έρευνας για τη Χρήση Ουσιών στο Πανεπιστήμιο της Βικτώριας.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι μελέτες αυτές επικεντρώθηκαν γενικά σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας και δεν έλαβαν υπόψη τις συνήθειες κατανάλωσης αλκοόλ κατά τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων.

Έτσι, όσοι κατανάλωναν μέτριες ποσότητες αλκοόλ, συγκρίθηκαν με τις ομάδες όσων σταμάτησαν την κατανάλωση αλκοόλ και όσων έπιναν περιστασιακά, στους οποίους περιλαμβάνονταν ηλικιωμένοι που είχαν σταματήσει ή μειώσει την κατανάλωση επειδή είχαν εμφανίσει προβλήματα υγείας.

«Αυτό κάνει τους ανθρώπους που συνεχίζουν να πίνουν να φαίνονται πολύ πιο υγιείς», δήλωσε ο Stockwell.

Και σε αυτή την περίπτωση όμως, τα φαινόμενα απατούν.

Για τη νέα ανάλυση, ο Stockwell και οι συνεργάτες του εντόπισαν 107 δημοσιευμένες μελέτες που παρακολουθούσαν ανθρώπους σε βάθος χρόνου και εξέταζαν τη σχέση μεταξύ των συνηθειών κατανάλωσης αλκοόλ και της μακροζωίας.

Όταν οι ερευνητές συνδύασαν όλα τα δεδομένα, φάνηκε ότι όσοι έπιναν μικρές ή μέτριες ποσότητες αλκοόλ (από ένα ποτό την εβδομάδα έως δύο ποτά την ημέρα) είχαν 14% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης σε σύγκριση με όσους δεν έπιναν.

Τα πράγματα άλλαξαν, ωστόσο, όταν οι ερευνητές έκαναν μια πιο προσεκτική ανάλυση.

Λίγες, αλλά υψηλότερης ποιότητας μελέτες που περιλάμβαναν νεότερους συμμετέχοντες (κάτω των 55 ετών, κατά μέσο όρο) έδειξαν ότι η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ δεν συνδέθηκε με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

Αντίθετα, οι μελέτες «χαμηλότερης ποιότητας» (μεγαλύτερες ηλικίες συμμετεχόντων, χωρίς διάκριση μεταξύ ανθρώπων που έπιναν στο παρελθόν και αυτών που έχουν αποστασιοποιηθεί εντελώς) ήταν αυτές που συνέδεαν τη μέτρια κατανάλωση αλκοόλ με μεγαλύτερη μακροζωία.

«Αν κοιτάξετε τις πιο αδύναμες μελέτες», δήλωσε ο Stockwell, «εκεί είναι που βλέπετε οφέλη για την υγεία».

Η αντίληψη ότι η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ οδηγεί σε μεγαλύτερη, υγιέστερη ζωή χρονολογείται εδώ και δεκαετίες.

Ως παράδειγμα, ο Στόκγουελ ανέφερε το «γαλλικό παράδοξο» - την ιδέα, που διαδόθηκε τη δεκαετία του 1990, ότι το κόκκινο κρασί εξηγεί γιατί οι Γάλλοι έχουν σχετικά χαμηλά ποσοστά καρδιακών παθήσεων, παρά την πλούσια σε λιπαρά διατροφή τους. Αυτή η άποψη για το αλκοόλ ως ελιξίριο φαίνεται να είναι ακόμη «ριζωμένη» στην κοινή γνώμη, σημείωσε ο Στόκγουελ.

Στην πραγματικότητα, είπε, η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ πιθανότατα δεν παρατείνει τη ζωή των ανθρώπων, αντίθετα, ενέχει ορισμένους πιθανούς κινδύνους για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων των αυξημένων κινδύνων ορισμένων μορφών καρκίνου.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κανένας μεγάλος οργανισμός υγείας δεν έχει καθορίσει ποτέ ένα ασφαλές επίπεδο κατανάλωσης αλκοόλ.

«Απλώς δεν υπάρχει εντελώς "ασφαλές" επίπεδο κατανάλωσης», δήλωσε ο Στόκγουελ.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Studies on Alcohol and Drugs.