Μαζί με άλλες επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές που εστιάζουν και τραυματίζουν το σώμα, όπως η «Δερματοφαγία», δηλαδή το μάσημα της περιοχής γύρω από τα νύχια, τα λεγόμενα πετσάκια, το τράβηγμα των μαλλιών, και το ξύσιμο της επιδερμίδας, συνδέεται με ψυχολογικούς παράγοντες. Ακόμα έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις με ανθρώπους που μασάνε το μέσα μέρος της στοματικής τους κοιλότητας, τραυματίζοντας το.

Οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς σε αυτές τις παθολογικές συμπεριφορές, συχνά αντιμετωπίζουν αισθήματα άγχους, στρες ή ακόμα και κατάθλιψη, και με το να ξεσπάνε στο σώμα τους νιώθουν προσωρινή ανακούφιση και ευχαρίστηση.

δαγκώνουμε τα νύχια και τα πετσάκια

Μπορεί να υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για την «ονυχοφαγία», καθώς κάποιοι φαίνεται να έχουν κληρονομική τάση να αναπτύσσουν τέτοιου είδους συμπεριφορές, καθώς και υψηλότερη προδιάθεση σε διαταραχές άγχους και εναλλαγής διαθέσεων. Το δάγκωμα των νυχιών συνδέεται με το άγχος, επειδή η πράξη της μάσησης στα νύχια ανακουφίζει από αυτό, την ένταση ή την πλήξη. Οι άνθρωποι που δαγκώνουν συνήθως τα νύχια και τα πετσάκια τους, το κάνουν όταν είναι νευρικοί, βαριούνται, μοναχικοί ή ακόμα και πεινασμένοι.

Εκτός από τη βλάβη στα δάκτυλα, τα νύχια και στην επιδερμίδα, το δάγκωμα των νυχιών και των παρανυχίδων, μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς στο στόμα, οδοντικά προβλήματα, αποστήματα και λοιμώξεις. Ακόμα, η αντιαισθητική εικόνα που προκαλείται, μπορεί να δημιουργήσει αισθήματα ντροπής, αμηχανίας και ενοχής, σε έναν δημόσιο χώρο.

Ενώ το δάγκωμα των νυχιών μπορεί να συμβαίνει χωρίς συμπτώματα ψυχιατρικής πάθησης, μπορεί να συσχετιστεί με Διαταραχή Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ADHD), με την προκλητική συμπεριφορά, με το άγχος διαχωρισμού, με το «τικ» και με άλλα θέματα ψυχικής υγείας.

Πώς να το σταματήσεις;

Μια καλή λύση είναι η εφαρμογή προϊόντων πικρής γεύσης στα νύχια. Ακόμα, παρεμβάσεις που εμποδίζουν την επαφή μεταξύ του στόματος και των χεριών σου, όπως τα γάντια, μπορούν να λειτουργήσουν ως εμπόδια στο δάγκωμα ή και να σου υπενθυμίζουν ότι δεν πρέπει να το κάνεις.

Η θεραπεία σε σοβαρές περιπτώσεις πρέπει επίσης να επικεντρώνεται στη μείωση ή την απομάκρυνση των συναισθηματικών παραγόντων που σχετίζονται με το δάγκωμα των νυχιών. Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία, επικεντρώνεται στο σταμάτημα του σωματικού τραυματισμού που προκαλείται από ψυχολογικά αίτια, και μαζί με την χαλάρωση των μυών και  την αποδοχή και δέσμευση, αλλά και με μια τεχνική αυτο-βοήθειας, γνωστή ως αποσύνδεση της κίνησης, είναι αποτελεσματικές.