Παρά το γεγονός ότι η καθημερινή λήψη χαμηλής δόσης ασπιρίνης θα μπορούσε να μειώσει τις πιθανότητες καρκίνου, πολύ λίγοι ασθενείς λαμβάνουν το φάρμακο, σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης.

Οι πολύποδες του παχέος εντέρου σε προχωρημένο στάδιο αποτελούν σημαντικό παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του παχέος εντέρου, την τρίτη πιο κοινή αιτία θανάτου από καρκίνο στις ΗΠΑ.

Οι υπηρεσίες πρόληψης των ΗΠΑ συνιστούν στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να χορηγούν χαμηλή δόση ασπιρίνης σε όλους τους ασθενείς με πολύποδες προχωρημένου σταδίου, εκτός εάν συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι υγείας για να μην λαμβάνουν ασπιρίνη.

Η ασπιρίνη μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου κατά 40% και συμβάλλει στην αντιμετώπιση των πολυπόδων.

Για την αξιολόγηση της λήψης χαμηλής δόσης ασπιρίνης, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα ανέλυσαν συνεντεύξεις με 84 ασθενείς με προχωρημένου σταδίου πολύποδες στο έντερο ή το ορθό. Οι συνεντεύξεις έγιναν μεταξύ 2013 και 2017.

Μόλις το 43% των ασθενών δήλωσαν ότι λάμβαναν ασπιρίνη.

«Τα δεδομένα δείχνουν ότι δεν λαμβάνεται ασπιρίνη για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου και της επανεμφάνισης πολυπόδων από τους ασθενείς υψηλού κινδύνου», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Charles Hennekens, καθηγητής και ακαδημαϊκός σύμβουλος στην Ιατρική Σχολή Charles E. Schmidt College.

Οι ερευνητές υπογραμμίζουν την ανάγκη αλλαγών στον τρόπο ζωής, των θεραπειών με φάρμακα όπως η χαμηλής δόσης ασπιρίνη και οι τακτικές εξετάσεις. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής που έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου περιλαμβάνουν την τακτική άσκηση και τον έλεγχο του βάρους.

Εκτιμάται ότι πάνω από το 90% των ασθενών που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του παχέος εντέρου είναι 50 ετών και άνω.

Οι βασικοί παράγοντες κινδύνου είναι παρόμοιοι με αυτούς για τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά επεισόδια και περιλαμβάνουν τα περιττά κιλά και την παχυσαρκία, τη σωματική αδράνεια, διατροφή χωρίς φυτικές ίνες και με πολλά λιπαρά, καθώς και τον διαβήτη τύπου 2.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην διαδικτυακή έκδοση του επιστημονικού εντύπου American Journal of Medicine.