Σύμφωνα με πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα, τα συμπεράσματα προέρχονται από την ευρύτερη και λεπτομερέστερη μελέτη μαιευτικών και νεογνικών επιπλοκών σε γυναίκες με ενδομητρίωση. Οι συντάκτες αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τα ευρήματα ευρείας κλίμακας μελετών που είχαν αναφερθεί προηγουμένως και συστήνουν, και σε αυτή την περίπτωση, αυξημένη προγεννητική επίβλεψη για γυναίκες με ενδομητρίωση.

Για την διεξαγωγή της έρευνας σχετικά με τους κινδύνους μαιευτικών και νεογνικών επιπλοκών στις γυναίκες με ενδομητρίως, αναλύθηκαν δεδομένα από το Μητρώο Υγείας και το Ιατρικό Μητρώο Γεννήσεων της Δανίας. Ο πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από γυναίκες ηλικίας 15 έως 49 ετών , οι οποίες γέννησαν στη Δανία από το 1997 έως το 2013. Η μελέτη περιλάμβανε 11.739 γυναίκες με διάγνωση ενδομητρίωσης οι οποίες γέννησαν 19.331 βρέφη. Η «μη εκτεθειμένη» κοόρτη ελέγχου περιλάμβανε 615.533 γυναίκες οι οποίες γέννησαν 1.071.929 βρέφη.

Αποτελέσματα από πολυμεταβλητή ανάλυση- προσαρμόζοντας το έτος γέννας και την ηλικία της μητέρας- απέδειξε ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση είχαν στατιστικά αυξημένο κίνδυνο προεκλαμψίας (1,4-φορές), σοβαρής προεκλαμψίας (1,7-φορές), αιμορραγίας κατά την κύηση (2,3-φορές), πρόωρη αποκόλληση πλακούντα (2.0-φορές), πρόδρομος πλακούντας (3.9-φορές), πρόωρη ρήξη μεμβρανών (1,7-φορές), κατακράτηση πλακούντα (3,1-φορές), και αιμορραγία μετά από 22 εβδομάδες κύησης (2,3-φορές).

Οι αναλύσεις νεογνικών επιπλοκών έδειξαν σημαντικά αυξημένους κινδύνους πρόωρου τοκετού πριν από τις 28 εβδομάδες (3,1-φορές) και πριν από τις 34 εβδομάδες (2,7-φορές), μικρό για την ηλικία κύησης νεογνό (1,5-φορά), χαμηλή βαθμολογία Apgar (1,4-φορές), διάγνωση διαμαρτίας διάπλασης εντός του πρώτου έτους (1,3-φορές), και νεογνικός θάνατος (1,8-φορές) για βρέφη που έχουν γεννηθεί από γυναίκες με ενδομητρίωση. Τα ευρήματα ανάλυσης άλλης υποομάδας έδειξαν ότι οι κίνδυνοι επιπλοκών ήταν αυξημένοι μεταξύ των γυναικών που είχαν υποβληθεί σε εγχείρηση για ενδομητρίωση πριν από την εγκυμοσύνη.

Οι κίνδυνοι των περισσοτέρων επιπλοκών μεταξύ των γυναικών με ενδομητρίωση μειώνονταν κατόπιν προσαρμογής για όσες είχαν υποβληθεί σε τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, παρότι ήταν ακόμα σημαντικά αυξημένοι. Αναλύοντας τους περιορισμούς της μελέτης τους, οι ερευνητές δήλωσαν ότι η κοόρτη ελέγχου μπορεί να είχε συμπεριλάβει ορισμένες γυναίκες με μη διαγνωσμένη ενδομητρίωση οι οποίες δεν ήταν καταχωρημένες στα εθνικά μητρώα.

Ωστόσο, μια τέτοια εσφαλμένη ταξινόμηση πιθανόν να οδηγούσε σε υποτίμηση του κινδύνου επιπλοκών σε γυναίκες με ενδομητρίωση.

Ευχαριστούμε τον κ Θ. Λιακάκο, Μαιευτήρα Γυναικολόγο- Χειρουργό Μαστού. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.drliakakos.gr/