Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα έρευνα σχετικά με τις διεθνείς διαστάσεις ενός προβλήματος, το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί σε μεγάλο βαθμό με τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης.

Εκτιμάται ότι σχεδόν μία στις πέντε έγκυες διεθνώς (πάνω από 21 εκατομμύρια) είναι φορείς του εν λόγω βακτηρίου, που μπορεί να εξελιχθεί σε θανατηφόρο κίνδυνο για την υγεία τόσο της μητέρας, όσο και του παιδιού. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τη μελέτη, περίπου το 13% των εγκύων (σχεδόν μία στις οκτώ) ή 14.300 κάθε χρόνο, σε ένα σύνολο 106.300 τοκετών, είναι φορείς του στρεπτόκοκκου της ομάδας Β. 

Οι περισσότεροι από 100 ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζόι Λόουν της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για λοιμώδεις νόσους «Clinical Infectious Diseases», καθώς και ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Τροπικής Ιατρικής και Υγιεινής στη Βαλτιμόρη.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, από τα περίπου 410.000 περιστατικά λοίμωξης των μωρών με στρεπτόκοκκο ομάδας Β που συμβαίνουν κάθε χρόνο, τουλάχιστον τα 147.000 καταλήγουν στο θάνατο του μωρού (με συντηρητικές εκτιμήσεις). Οι 90.000 θάνατοι του μωρού συμβαίνουν μετά τον τοκετό και οι 57.000 λίγο πριν από αυτόν. Το μεγαλύτερο βάρος φέρει η Αφρική, στην οποία αναλογεί το 54% των περιστατικών και το 65% των θανάτων.

Η μελέτη -που χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς- διαπίστωσε ότι κατά μέσο όρο το 18% των εγκύων παγκοσμίως φιλοξενούν το βακτήριο του στρεπτόκοκκου Β. Τα ποσοστά ποικίλλουν από 11% στην ανατολική Ασία ως 35% στην Καραϊβική.

Παρότι αρκετά εμβόλια βρίσκονται υπό ανάπτυξη, κανένα δεν είναι ακόμη διαθέσιμο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, περισσότεροι από 100.000 θάνατοι μωρών θα μπορούσαν να αποφευχθούν με ένα εμβόλιο. Ο στρεπτόκοκκος Β υπάρχει σε περίπου έναν στους τρεις ενηλίκους, συχνά χωρίς καθόλου συμπτώματα. Στις γυναίκες μπορεί να ζει στο πεπτικό σύστημά τους ή στον κόλπο τους χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Από εκεί είναι δυνατό να περάσει στο έμβρυο μέσω του αμνιακού υγρού ή στο μωρό τη στιγμή του τοκετού.

Τα μωρά είναι πιο ευάλωτα στο βακτήριο από ό,τι η μητέρα, επειδή δεν έχουν ανεπτυγμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Αν δεν αντιμετωπισθεί η λοίμωξη στα έμβρυα και στα νεογέννητα, μπορεί να προκαλέσει μηνιγγίτιδα ή σηψαιμία και να οδηγήσει σε θάνατο. Αν το μωρό ζήσει, υπάρχει πιθανότητα να εμφανίσει μόνιμα προβλήματα ακοής, όρασης κ.ά.

Προς το παρόν, ελλείψει εμβολίου, ο στρεπτόκοκκος Β αντιμετωπίζεται με χορήγηση αντιβιοτικών στις εγκύους, κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες. Όμως τα αντιβιοτικά συχνά δεν αποτρέπουν τη γέννηση ενός νεκρού παιδιού, ενώ η λήψη τους ενισχύει την αντίσταση των μικροοργανισμών. Γι' αυτό, όπως τόνισε η Λόουν, «το μέλλον είναι τα εμβόλια. Βρίσκονται σε φάση ανάπτυξης, αλλά δεν αναμένονται πριν περάσει μια πενταετία. Η διαδικασία δημιουργίας τους πρέπει να επιταχυνθεί και, επιπλέον, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ήδη παίρνει πρωτοβουλίες, ώστε όταν υπάρξει ένα εμβόλιο, αυτό να είναι διαθέσιμο στις χώρες που το χρειάζονται περισσότερο.