Νέα επιστημονικά στοιχεία κάνουν πια λόγο και για σοβαρές βλάβες στην ηπατική λειτουργία καθώς μελέτη από το Ισραήλ υποδεικνύει ότι η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας νωπού και επεξεργασμένου κόκκινου κρέατος αυξάνει τον κίνδυνο χρόνιων παθήσεων του ήπατος.
Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο σχετικό επιστημονικό έντυπο «Journal of Hepatology» τονίζει πως ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος για όσους αγαπούν το καλοψημένα κρέας.
Ο βασικός στόχος των ερευνητών είναι να εξετάσουν ποιο ρόλο παίζει η κατανάλωση κρέατος και αλλαντικών στη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (ΜΑΛΝΗ - NAFLD), η οποία έχει άμεση σχέση με τη παχυσαρκία και την κακή, φτωχή σε θρεπτική αξία, διατροφή.
Αναλύθηκαν στοιχεία που αφορούσαν 789 ενήλικες, οι οποίοι προχώρησαν στη συμπλήρωση αναλυτικών ημερολογίων διατροφής και στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε υπέρηχο ήπατος και εξετάσεις αίματος.
Από όσους συμμετείχαν στην έρευνα, ποσοστό της τάξης του 39% φάνηκε να έχει εμφανίσει σημάδια μη αλκοολικής νόσου, ενώ το 31% είχαν αναπτύξει αντίσταση στην ινσουλίνη, δηλαδή το σώμα τους να μην μπορεί να αξιοποιήσει την ινσουλίνη, μετατρέποντας τα σάκχαρα του αίματος σε ενέργεια. Αυτή η δυσλειτουργία είναι επικίνδυνη για την πιθανή εκδήλωση προδιαβήτη και διαβήτη τύπου 2. Επίσης η ΜΑΛΝΗ και η ινσουλινοαντίσταση είναι γνωρίσματα του επικίνδυνου μεταβολικού συνδρόμου.
Τα αποτελέσματα από την κατανάλωση κόκκινου κρέατος
Όσοι από τους συμμετέχοντες κατανάλωναν τις μεγαλύτερες ποσότητες νωπού κόκκινου κρέας αλλά το παράκαναν και με τα αλλαντικά, φάνηκε να έχουν 47% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν προβλήματα στο συκώτι και 55% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αντίσταση στην ινσουλίνη, σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης.
Επίσης οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος του κρέατος συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο παθήσεων του ήπατος και αντίστασης στην ινσουλίνη, συγκριτικά με το κρέας που καταναλώνεται μέτρια ή και ελάχιστα ψημένο.
Η επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης, Shira Zelber-Sagi, από το Πανεπιστήμιο της Χάιφα, εξηγεί πως «το ψήσιμο σε δυνατή φωτιά για πολλή ώρα έχει σαν αποτέλεσμα να σχηματίζονται ετεροκυκλικές αμίνες (HCAs), ουσίες που συμβάλλουν τόσο στις παθήσεις του ήπατος όσο και στην αντίσταση στην ινσουλίνη. Προκειμένου να μειώσουμε τον κίνδυνο αντίστασης στην ινσουλίνη και ΜΑΛΝΗ, θα πρέπει να προτιμάμε το ψάρι, τη γαλοπούλα και το κοτόπουλο ως πηγή πρόσληψης ζωικών πρωτεϊνών στη διατροφή».
Ιδανικά θα μπορούσε κάποιος να μαγειρεύει την τροφή στου στον ατμό ή να προτιμά τα βραστό κρέας, κάνοντας εξαίρεση και όχι κανόνα το ψήσιμο και το τηγάνισμα.
Όσο για τη συνιστώμενη συχνότητα κατανάλωσης κόκκινου κρέατος, η Zelber-Sagi αναφέρει πως και να σταματήσει κάποιος να το καταναλώνει εντελώς δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Αν όμως δυσκολεύεται να το κάνει γιατί απολαμβάνει τη γεύση του κρέατος, καλό είναι να περιορίσει την κατανάλωση του σε μία φορά την εβδομάδα. Οι ειδικοί συστήνουν ακόμα να αποφεύγουμε τα αλλαντικά και τα λοιπά επεξεργασμένα τρόφιμα με κρέας και να τα καταναλώνουμε μόνο περιστασιακά.