Οι λόγοι που κάποιος αποφασίζει να μειώσει ή να αφαιρέσει το κρέας από τη διατροφή του ποικίλλουν. Από τη θωράκιση της υγείας, μέχρι την προστασία των ζώων και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, οι υποστηρικτές της χορτοφαγίας δε σταματούν να επισημαίνουν τα οφέλη από την κατανάλωση λιγότερου κρέατος.
Τι ισχύει όμως παρά τις προειδοποιήσεις;
Η αλήθεια όμως είναι ότι η παγκόσμια κατανάλωση κρέατος έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία 50 χρόνια σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στο BBC. Η παραγωγή κρέατος σήμερα είναι σχεδόν πενταπλάσια από τις αρχές της δεκαετίας του ’60, όταν από τα 70 εκατομμύρια τόνους φτάσαμε σε περισσότερα από 330 εκατομμύρια το 2017.
Ένας σημαντικός παράγοντας γι ‘αυτό, είναι ότι υπάρχουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι που πρέπει να τραφούν, αφού κατά την περίοδο αυτή ο παγκόσμιος πληθυσμός υπερδιπλασιάστηκε. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 υπήρχαν περίπου τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι και σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 7,6 δισεκατομμύρια.
Ένας άλλος βασικός παράγοντας είναι η αύξηση των εισοδημάτων. Σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι έχουν γίνει πλουσιότεροι, με το παγκόσμιο μέσο εισόδημα να τριπλασιάζεται μέσα σε διάστημα μισού μόλις αιώνα. Ενδεικτικά, όταν συγκρίνουμε την κατανάλωση σε διάφορες χώρες, βλέπουμε ότι όσο πιο πλούσιος είναι ένας λαός, τόσο περισσότερο κρέας καταναλώνει.
Ποιες χώρες φτιάχνουν την πρώτη τριάδα σε ετήσια κατανάλωση κρέατος;
Μέχρι στιγμής βλέπουμε μια σαφή σύνδεση της κατανάλωσης κρέατος με τον πλούτο, όταν εξετάζουμε τα πρότυπα κατανάλωσης κρέατος ανά τον κόσμο. Το 2013, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία υπερέβησαν κάθε προηγούμενο ρεκόρ στην ετήσια κατανάλωση κρέατος. Μαζί με τη Νέα Ζηλανδία και την Αργεντινή, οι δύο χώρες ξεπέρασαν τα 100 κιλά ανά άτομο, δηλαδή περίπου 50 κοτόπουλα ή μισή αγελάδα ο καθένας.
Στην πραγματικότητα, σε ολόκληρη τη Δύση παρατηρούνται υψηλά επίπεδα κατανάλωσης κρέατος, με τις περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης να καταναλώνουν 80-90 κιλά κρέατος ανά άτομο.
Στο άλλο άκρο του φάσματος, πολλές από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου τρώνε ελάχιστο κρέας. Ο μέσος άνθρωπος στην Αιθιοπία καταναλώνει μόλις 7 κιλά, στη Ρουάντα 8 κιλά και στη Νιγηρία 9 κιλά, δηλαδή 10 φορές λιγότερο από τον μέσο Ευρωπαίο.
Αποδεικνύεται πως οι χώρες μεσαίου εισοδήματος αυξάνουν τη ζήτηση
Οι ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα και η Βραζιλία παρουσίασαν σημαντική οικονομική ανάπτυξη και μεγάλη αύξηση της κατανάλωσης κρέατος τις τελευταίες δεκαετίες.
Στην Κένυα, η κατανάλωση κρέατος έχει αλλάξει ελάχιστα από το 1960. Αντίθετα, ο μέσος άνθρωπος στη δεκαετία του 1960 στην Κίνα κατανάλωνε λιγότερο από 5 κιλά ετησίως, αριθμός που μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχε αυξηθεί στα 20 κιλά και τις τελευταίες δεκαετίες υπερτριπλασιάστηκε σε πάνω από 60 κιλά. Το ίδιο συνέβη και στη Βραζιλία, όπου η κατανάλωση κρέατος σχεδόν διπλασιάστηκε από το 1990 ξεπερνώντας σχεδόν όλες τις δυτικές χώρες στον τομέα αυτό.
Η Ινδία, από την άλλη, αποτελεί μια αξιοσημείωτη εξαίρεση. Ενώ το μέσο εισόδημα τριπλασιάστηκε από το 1990, η κατανάλωση κρέατος δεν ακολούθησε αυτή την τάση. Αποτελεί μια εσφαλμένη αντίληψη ότι η πλειοψηφία των Ινδών είναι χορτοφάγοι, καθώς τα δύο τρίτα των ανθρώπων τρώνε τουλάχιστον κάποιο είδος κρέατος. Εντούτοις, η ποσότητα κρέατος που καταναλώνεται στην Ινδία παρέμεινε μικρή. Με λιγότερο από 4 κιλά ανά άτομο, είναι η χαμηλότερη στον κόσμο, γεγονός που ενδεχομένως οφείλεται εν μέρει σε πολιτιστικούς παράγοντες της χώρας, όπως ότι δεν καταναλώνουν ορισμένους τύπους κρέατος για θρησκευτικούς λόγους.
Μειώνεται στη Δύση η κατανάλωση κρέατος;
Τα στατιστικά στοιχεία έρχονται για να διαψεύσουν όσους υποστηρίζουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική προσπαθούν να μειώσουν το κρέας. Πρόσφατα στοιχεία από το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) δείχνουν ότι η κατανάλωση κρέατος ανά κεφαλή έχει αυξηθεί κατά τα τελευταία χρόνια, με το 2018 να φτάνει κοντά στο υψηλότερο ποσοστό της εδώ και δεκαετίες. Παρόμοια εικόνα επικρατεί και στην Ευρώπη.
Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι, ενώ η κατανάλωση κρέατος στη Δύση είναι σταθερή ή αυξάνεται ελαφρώς, τα είδη κρέατος που καταναλώνονται αλλάζουν όλο και περισσότερο. Αυτό σημαίνει λιγότερο κόκκινο κρέας – μοσχαρίσιο και χοιρινό κρέας – και περισσότερα πουλερικά. Ενδεικτικό είναι ότι στις ΗΠΑ τα πουλερικά αντιπροσωπεύουν πλέον το μισό της κατανάλωσης κρέατος, από το ένα τέταρτο που ήταν στη δεκαετία του ’70.