«Η αδυναμία ενός ατόμου να κλείσει εντελώς τα βλέφαρά του ονομάζεται λαγόφθαλμος και όταν συμβαίνει μόνο στη διάρκεια του ύπνου, ονομάζεται νυκτερινός λαγόφθαλμος», εξηγεί ο χειρουργός-οφθαλμίατρος Δρ. Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, καθηγητής Οφθαλμολογίας Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης, NYU Medical School. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, ο ύπνος με τα μάτια λίγο ανοιχτά είναι συχνότερος στις γυναίκες και στα άτομα ηλικίας 20-30 ετών, ενώ παρατηρείται συχνά και στα μωρά. Ωστόσο τα βρέφη συνήθως τον ξεπερνούν μέσα στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους.

Πώς προέκυψε η ονομασία;

«Η ονομασία προέρχεται από τον μύθο που ήθελε τους λαγούς να κοιμούνται με ανοικτά μάτια και ο οποίος έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα», απαντά ο καθηγητής. «Σήμερα, όμως, έχει αποδειχθεί ότι οι λαγοί κοιμούνται κυρίως με κλειστά μάτια, αλλά ο όρος εξακολουθεί να χρησιμοποιείται».

Ο λαγόφθαλμος δεν σημαίνει ότι τα μάτια είναι ορθάνοιχτα. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα βλέφαρα είναι εν μέρει ανοικτά. Ακόμα κι έτσι, όμως, υπάρχει κίνδυνος να ξεραθούν τα μάτια στη διάρκεια της νύκτας. Με το πέρασμα του χρόνου μπορεί να αναπτυχθούν χρόνια ξηρότητα και επίμονα ενοχλήματα, που ανοίγουν τον δρόμο σε προβλήματα όπως η κερατοπάθεια . «Η κερατοπάθεια από έκθεση είναι βλάβη στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού που οφείλεται κυρίως στην παρατεταμένη έκθεση της επιφάνειας του ματιού στο εξωτερικό περιβάλλον», εξηγεί ο Δρ. Κανελλόπουλος. «Η πάθηση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε έλκη, μικροβιακή κερατίτιδα και μόνιμη απώλεια της οράσεως λόγω της δημιουργίας ουλών».

Γιατί υπάρχει αυτός ο κίνδυνος; «Βλεφαρίζουμε στη διάρκεια της ημέρας και κλείνουμε τα βλέφαρά μας τη νύχτα για να υγραίνουμε τα μάτια μας με τα δάκρυα», απαντά ο ειδικός. «Ειδικά το βράδυ, το κλείσιμο των βλεφάρων καλύπτει την επιφάνεια των ματιών με μία λεπτή στοιβάδα δακρυϊκού υγρού. Η στοιβάδα αυτή διατηρείται έως το πρωί, με αποτέλεσμα να έχουν τα κύτταρα των ματιών την υγρασία που χρειάζονται για να λειτουργούν ομαλά, ενώ ταυτοχρόνως αποβάλλονται τυχόν σκόνες και απορρίμματα από τα μάτια».

Σε ποιες περιπτώσεις δεν κλείνουν τα βλέφαρα;

Το κλείσιμο των βλεφάρων γίνεται όταν χαλαρώνουν οι μύες που ρυθμίζουν την κίνησή τους. Aυτός ο μηχανισμός λειτουργεί στους περισσότερους όμως μπορεί να μην ισχύει στις εξής περιπτώσεις:  

- Έχει γεννηθεί κανείς με βλέφαρα που δεν κλείνουν εντελώς.

- Έχουν υποστεί βλάβη οι μύες των βλεφάρων (π.χ. εξαιτίας λοίμωξης, φλεγμονής ή τραυματισμού).

- Έχουν παραλύσει ορισμένα νεύρα του προσώπου εξαιτίας παθήσεων όπως η πάρεση Bell, το εγκεφαλικό επεισόδιο, ένας όγκος, διάφορες νευρομυϊκές ή αυτοάνοσες παθήσεις (π.χ. σύνδρομο Guillain-Barre) κ.λπ.

- Τα μάτια προεξέχουν εξαιτίας ασθενειών, όπως η νόσος Graves (είναι η πιο συχνή μορφή υπερθυρεοειδισμού).

- Έχει αλλάξει ο τρόπος κίνησης των βλεφάρων εξαιτίας ουλών από τραυματισμό, έγκαυμα ή εξαιτίας χειρουργικών επεμβάσεων όπως η βλεφαροπλαστική.

Ειδικά στα βρέφη, δεν είναι γνωστό γιατί συχνά κοιμούνται με μισάνοιχτα μάτια αλλά το ξεπερνούν μεγαλώνοντας. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι ίσως παίζει ρόλο το στάδιο του ύπνου, δεδομένου ότι τα μωρά περνούν πολύ περισσότερο χρόνο στο στάδιο REM του ύπνου (είναι το στάδιο των ονείρων) απ’ ό,τι οι ενήλικες.Μελέτες έχουν δείξει ότι τα μωρά περνούν έως και το 50% του ύπνου τους στο στάδιο REM, ενώ οι ενήλικες μόνο το 20%.

Ποιες είναι όμως οι συνέπειες του νυκτερινού λαγόφθαλμου;

Oι συνέπειες αυτής της  κατάστασης είναι:

- Ξηρότητα

- Αίσθημα ξένου σώματος στο μάτι (σαν κάτι να έχει μπει στο μάτι και ενοχλεί)

- Αίσθημα καύσου (κάψιμο) στο μάτι

- Κοκκίνισμα των ματιών

- Θολή όραση (κυρίως κατά το πρωινό ξύπνημα)

- Ευαισθησία στο φως

- Κνησμός (φαγούρα) στο μάτι

- Επίμονη κόπωση στη διάρκεια της ημέρας

Η αντιμετώπιση είναι συντηρητική ή χειρουργική, ανάλογα με το αν υπάρχει παθολογική αιτία. Ο οφθαλμίατρός θα σας συμβουλεύσει σχετικά.