Τα φιστίκια Βραζιλίας αποτελούν μια άριστη πηγή φυτικής πρωτεΐνης. Μια μερίδα 30γρ., δηλαδή μόλις έξι ξηροί καρποί προσφέρουν πολλά θρεπτικά συστατικά, 185 θερμίδες, 4 γραμμάρια πρωτεΐνης και 3 γραμμάρια υδατανθράκων. Επίσης, προσφέρουν 2 γραμμάρια φυτικών ινών, 5% του RDA για το ασβέστιο και 4% για το σίδηρο, ενώ είναι καλή πηγή μαγνησίου και βιταμίνης Ε. Το μεγαλύτερο μέρος των λιπαρών στα φιστίκια Βραζιλίας ανήκουν στα  “καλά” ακόρεστα λιπαρά οξέα, που συμβάλλουν στην διατήρηση της καλής καρδιαγγειακής υγείας. Από τα 19 γραμμάρια λίπους σε μια μερίδα των 30γρ., το 41% είναι μονοακόρεστα και 34% πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Ωστόσο, τα φιστίκια Βραζιλίας περιέχουν την υψηλότερη ποσότητα κορεσμένων λιπαρών από κάθε άλλο ξηρό καρπό- μια μερίδα παρέχει το 21% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης.

Αυτό που χαρακτηρίζει τα φιστίκια Βραζιλίας είναι ότι περιέχουν περισσότερο σελήνιο από οποιαδήποτε άλλη τροφή.

Το σελήνιο ανήκει στα αντιοξειδωτικά, που μας προφυλάσσουν από τις ελεύθερες ρίζες και έχει αντικαρκινική δράση. Όταν καταναλώνουμε σελήνιο, αυτό αλληλεπιδρά με πρωτεΐνες για να σχηματίσουν νέες πρωτεΐνες, που ονομάζονται σεληνο-πρωτεΐνες, selenoproteins. Οι πρωτεΐνες αυτές έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες, δηλαδή βοηθούν στο να αποτραπεί η καταστροφή των κυττάρων από τις ελεύθερες ρίζες. Οι ρίζες είναι φυσικά παραπροϊόντα του μεταβολισμού του οξυγόνου που μπορεί να συμβάλουν στη δημιουργία χρόνιων παθήσεων όπως ο καρκίνος και οι καρδιακές παθήσεις. Από τις 25 γνωστές selenoproteins, ορισμένες έχουν καλά τεκμηριωμένους ρόλους, ενώ οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη εντοπίσει τον ακριβή ρόλο των άλλων. Ως συστατικό των selenoproteins, το σελήνιο δρα αντιοξειδωτικά, ρυθμίζει τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών και υποστηρίζει το ανοσοποιητικό σύστημα. Με βάση την τοποθεσία των selenoproteins στο σώμα, το σελήνιο μπορεί να διαδραματίζει πολλαπλούς ρόλους, από τον μεταβολισμό των μυών, μέχρι την ανάπτυξη του σπέρματος κλπ. Μια διατροφή ανεπαρκής σε σελήνιο μπορεί να προκαλέσει πόνο στους μυς και τις αρθρώσεις, εύθραυστα μαλλιά, και λευκές κηλίδες στα νύχια κλπ. Μακροπρόθεσμα, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αυτοάνοσες νόσους του θυρεοειδούς, όπως Hashimoto, μια νόσο κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται στον θυρεοειδή του. Από την άλλη, υπερβολική πρόσληψη σεληνίου μπορεί να οδηγήσει σε κακή αναπνοή, διάρροια, και ακόμη και απώλεια μαλλιών. Η έλλειψη σεληνίου μπορεί να οξύνει τις συνέπειες από την έλλειψη ιωδίου.

Η συμμετοχή του σεληνίου στη θυρεοειδική λειτουργία είναι πολύ σημαντική και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι ανιχνεύεται σε πολύ μεγάλη πυκνότητα στο θυρεοειδή αδένα. Προστατεύει τον αδένα από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου και συμμετέχει στην ορμονική ισορροπία των Τ4 και Τ3 στους ιστούς. Λόγω της συμμετοχής του στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, φαίνεται να ασκεί ευνοϊκές επιδράσεις και στις αυτοάνοσες θυρεοειδοπάθειες (Hashimoto, Graves κτλ.), αλλά και σε θυρεοειδοπάθειες, όπως:  διάχυτες και οζώδεις βρογχοκήλες, καρκίνος θυρεοειδούς, Ν. Graves κ.α, όπως έχει αποδειχθεί σε μελάτες με συμπληρωματική χορήγηση selenium-methionine.  σε δόση 100μg Χ2 ημερησίως.

Η προτεινομένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση ημερήσια πρόσληψη (RDA) έχει καθοριστεί στα 55 μg /μέρα.