Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική ασθένεια που επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις και οφείλεται σε υπερδραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος. Ποικίλλει ως προς τη βαρύτητα, από μικρές εντοπισμένες πλάκες έως πλήρη κάλυψη του σώματος. Εμφανίζεται και στα δύο φύλα.

Η νόσος είναι πολυπαραγοντική με κληρονομική προδιάθεση και ανοσολογική συσχέτιση.  Διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως π.χ. τραύμα, λοίμωξη ή φαρμακευτικές αγωγές, μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα για την εμφάνιση της νόσου, σε άτομα με προδιάθεση.

Η ψωρίαση κατά πλάκας είναι ο πιο συχνός τύπος ψωρίασης και σχεδόν το 80% των ατόμων που αναπτύσσουν ψωρίαση έχουν ψωρίαση κατά πλάκας.

Οι συχνότερες θέσεις εντοπισμού των ανωτέρω βλαβών είναι οι αγκώνες, τα γόνατα και το τριχωτό κεφαλής. Οι χαρακτηριστικές αυτές βλάβες του δέρματος αποτελούν μία δυσάρεστη εικόνα και έχουν σημαντική αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής των ασθενών.

Με τα σημερινά δεδομένα, η ψωρίαση θεωρείται μια συστηματική νόσος, που περιλαμβάνει δερματικές βλάβες και συχνά συμμετοχή των αρθρώσεων με τη μορφή της ψωριασικής αρθρίτιδας. Σχετίζεται, επίσης, με αυξημένη συχνότητα νοσημάτων του καρδειαγγειακού, των νεφρών, του ήπατος και άλλων οργάνων (π.χ. αυξημένη χοληστερόλη, υπέρταση, καρδιοπάθεια, χρόνια πνευμονοπάθεια, διαβήτη, πεπτικό έλκος, νεφροπάθεια κ.λπ.).

Το 10% - 30% των πασχόντων από ψωρίαση εκδηλώνουν και ψωριασική αρθρίτιδα, δηλαδή φλεγμονή σε επιλεγμένες αρθρώσεις. Η ψωριασική αρθρίτιδα οφείλεται στη διαταραγμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού, χαρακτηρίζεται από διόγκωση και ευαισθησία των αρθρώσεων καθώς και χαρακτηριστική πρωινή δυσκαμψία. 

Σήμερα, υπάρχει στη διάθεσή μας μια σειρά από αποτελεσματικές θεραπείες. Τελευταία εφαρμόζονται νέες στοχευμένες θεραπείες των βιολογικών παραγόντων καθώς και νέων μικρών μορίων. Οι θεραπείες αυτές παρουσιάζουν μακροχρόνια αποτελεσματικότητα και σταθερό προφίλ ασφάλειας, ενώ βασικό τους πλεονέκτημα είναι ο έλεγχος όχι μόνο της ψωρίασης αλλά και των συννοσηροτήτων που σχετίζονται με αυτή.