Ο λόγος για το “τεστ Παπανικολάου”, γνωστό και ως “τεστ Παπ”, το οποίο μέχρι σήμερα έχει σώσει τη ζωή αμέτρητων γυναικών. Ο Γιώργος Παπανικολάου γεννήθηκε στην Κύμη της Εύβοιας στις 13 Μαΐου του 1883. Ήταν γιος τού - επίσης - γιατρού και πολιτικού Νικολάου Παπανικολάου, ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος Κύμης και βουλευτής του νομού Εύβοιας. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κύμη, όπου τελείωσε το Δημοτικό, και εν συνεχεία οι γονείς του τον έστειλαν στην πρωτεύουσα για να ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές του.

Ο Παπανικολάου γράφτηκε το 1898, σε ηλικία 15 ετών, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε με άριστα το 1904. Μελέτησε τον Νίτσε, τον Σοπενχάουερ και άλλους φιλοσόφους. Όντας ανήσυχο πνεύμα, μυήθηκε στη μουσική και την ποίηση, ενώ έμαθε Γαλλικά και Γερμανικά. Το 1907 πηγαίνει στη Γερμανία για μετεκπαίδευση. Τρία χρόνια μετά ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου.

Το 1913 μεταναστεύει στις ΗΠΑ και το 1917 επιδίδεται στη μελέτη του κολπικού επιχρίσματος των κατώτερων θηλαστικών. Ακολουθούν κλινικές και εργαστηριακές μελέτες αναφορικά με τη διαγνωστική αξία της εξέτασης των κυττάρων του κολπικού επιχρίσματος στον άνθρωπο.

Το 1928 προβαίνει στην πρώτη του ανακοίνωση με τίτλο “Νέα διάγνωση του καρκίνου”, η οποία σε αρχική φάση έγινε δεκτή με δυσπιστία από την επιστημονική κοινότητα των ΗΠΑ. Προτάθηκε δύο φορές για Νόμπελ, ωστόσο δεν τιμήθηκε ποτέ με αυτό. Του απονεμήθηκαν, όμως, πολλά αμερικανικά ιατρικά βραβεία, ενώ μετά τον θάνατό του τιμήθηκε και με το Βραβείο του ΟΗΕ.

Το 1932 έγινε το πρώτο επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το 1949 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής των Αθηνών. Εξάλλου, το 1954 εξέδωσε τον “Άτλαντα της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας”. Ο Παπανικολάου άφησε την τελευταία του πνοή το 1962, στο Μαϊάμι των ΗΠΑ.