Η λεύκανση κυριαρχεί στη σύγχρονη οδοντιατρική και είναι μια μέθοδος ασπρίσματος της οδοντοφυίας που γίνεται κατά κόρον και ασφαλώς στα οδοντιατρεία όλου του κόσμου, εφόσον τηρούνται τυπικά τα πρωτόκολα λεύκανσης που υπαγορεύει το εκάστοτε σύστημα. Χωρίς δηλαδή ο γιατρός ή ο ασθενής να προβαίνει λανθασμένα σε υπερλεύκανση και εφόσον τα ίδια τα δόντια το επιτρέπουν, χωρίς έντονη αυχενική ευαισθησία (αυχένας του δοντιού από κλινική σκοπιά είναι η περιοχή που το δόντι καταλήγει στο ούλο), εκτεταμένες διαβρώσεις ή ελλείματα των δοντιών λόγω αποτριβής ή τερηδόνας. Σε περιπτώσεις μάλιστα έντονα δυσχρωμικών δοντιών κυρίως κίτρινης απόχρωσης (στην οποία απόχρωση η λεύκανση είναι και πιο αποτελεσματική σε αντίθεση με δόντια με γκρίζους τόνους) αποκτά και θεραπευτική διάσταση ξεπερνώντας έναν απλό καλωπισμό των δοντιών.

Τρόποι λεύκανσης

«Στο ιατρείο ή με ναρθηκάκι στο σπίτι ή και τα δύο;»... είναι το δεύτερο ερώτημα και εδώ όλες οι απαντήσεις είναι σωστές με την έννοια ότι ο οδοντίατρος είναι αυτός που επιλέγει καλύτερα το σύστημα και το υλικό (το laser δεν έχει διαφορά σε σχέση με μια «λάμπα» ιώδους φωτός). Ο οδοντίατρος, ως ειδικός και θεράπων θα ελέγξει τη διαδικασία και θα καθοδηγήσει σωστά τον ασθενή, ώστε να μην παρασυρθεί και οδηγηθεί σε υπερλεύκανση, επιλέγοντας ο ίδιος όποτε επιθυμεί ακόμη και λευκαντικά αμφιβόλου προέλευσης, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε διάβρωση των δοντιών και προβλήματα από τον ερεθισμό τους. Γεγονός αποτελεί βέβαια ότι η λεύκανση με εξατομικευμένο υπέρλεπτο διαφανές ναρθηκάκι (σε αυτό τοποθετείται μια σταγόνα σαν σπυρί φακής ανά δόντι και τοποθετείται τόσο στην άνω όσο και στην κάτω γνάθο διάφορες ώρες της ημέρας, κυρίως όμως το βράδι όταν ο ασθενής κοιμάται) στο σπίτι, χάρη στις περισσότερες εφαρμογές της (τις περισσότερες περιπτώσεις 10 με 14 συνεχείς ημέρες) παράγει ένα πιο σταδιακό και ελεγχόμενο αποτέλεσμα και για τον γιατρό αλλά και για τον ίδιο τον ασθενή.

«Ποιό χρώμα για τα δόντια είναι πιο όμορφο;». Και εδώ πρόκειται για θέμα προσωπικής προτίμησης. Αυτό, ωστόσο, που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι ένα φυσικό χρώμα κατά τα άλλα πολύ λευκών - υπέροχων δοντιών, που θα εγκρίνει και ο πλέον παρατηρητικός «αυτόπτης μάρτυρας» (που το πιθανότερο είναι να είναι κάποιος… οδοντίατρος, δηλ. ο κατεξοχήν ειδικός), έχει και κάποιους τόνους κίτρινου. Τα δόντια που βλέπουμε αρκετές φορές σε πρωταγωνιστές τηλεοπτικών καναλιών είτε είναι επενδυμένα - ντυμένα σε πολλές περιπτώσεις με στεφάνες κεραμικού υλικού (πορσελάνη) μια διαδικασία που δεν έχει σχέση με τη λεύκανση και απαιτεί ακόμη και εκτεταμένο τρόχισμα των δοντιών ή έχουν λευκανθεί με επιθετικές στρατηγικές που απέχουν, κατά πολύ, από μια φυσική απόχρωση δίνοντας περισσότερο την εντύπωση τόνου… κιμωλίας!. Με απλά λόγια τα δόντια φαίνονται περισσότερο ψεύτικα παρά αληθινά.

Χρήσιμες συμβουλές για μετά την λεύκανση

Μετά τη λεύκανση απαγορεύονται τροφές – ποτά με χρωστικές (π.χ. κόκκινο κρασί, coca cola, καφές κ.α.) ή τροφές που οδηγούν σύντομα σε χαμηλό pH του στόματος (π.χ. φράουλες) για λίγες μέρες, ώστε να μην υπάρξει σύντομη απώλεια κάποιων τόνων. Σημειωτέον ότι λεύκανση και τσιγάρο δεν πάνε ποτέ μαζί καθώς η αλληλεπίδραση λευκαντικού με νικοτίνη οδηγεί σε σχηματισμό τοξικών για τον οργανισμό προϊόντων. Η ήπια ευαισθησία δοντιών που προκαλείται από την εφαρμογή λευκαντικού έχει σχεδόν εξαλοιφθεί χάρη σε μεγάλες προόδους με τους απευαιθητοποιητές των λευκαντικών τα τελευταία χρόνια, αλλά ακόμη και αν εμφανίζεται αρκεί η χρήση κάποιου ήπιου παυσίπονου τύπου παρακεταμόλης για την αντιμετώπισή της.

 «Γιατρέ, η λεύκανση κάνει κακό στα δόντια;»

Όχι αν γίνεται με την ενδεδειγμένη μέθοδο. Το λευκαντικό υλικό η αλήθεια είναι ότι προκαλεί επιφανειακά και σε πολύ ήπιο βαθμό απασβεστίωση στην αδαμαντίνη των δοντιών, δηλαδή την εξωτερική σκληρή ουσία των δοντιών. Σε περιπτώσεις υπερλεύκανσης η επιφάνεια αυτή γίνεται πορώδης κάτι που φαίνεται μονάχα με μικροσκόπιο, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις ανεξέλεγκτης λεύκανσης και με λευκαντικά αμφιβόλου προέλευσης μπορούν να υπάρξουν εκτεταμένες διαβρώσεις των δοντιών. Οι πρώτες δύο πρόκειται ωστόσο για αλλαγές μικρού βαθμού όχι ανησυχητικές η οποίες με την πάροδο του χρόνου αποκαθίστανται με λείανση της αδαμαντίνης δια της φυσικής οδού και με το καθημερινό βούρτσισμα. Να επισημάνουμε ότι συντήρηση του αποτελέσματος γίνεται με εφαρμογή λευκαντικού ανά εξάμηνο ή χρόνο ή κάθε δύο χρόνια, εφόσον όμως χρειάζεται και το κρίνει απαραίτητο τόσο ο ασθενής όσο και ο γιατρός. Γιατί και η παραμονή του θετικού αποτελέσματος της λεύκανσης μακροχρόνια, όπως όλα τα άλλα, είναι πέρα και πάνω απ’όλα θέμα καλής και τυπικής συντήρησης.

Διαβάστε επίσης στο health4you

Δείτε τι μπορεί να μας κάνει ένα χαλασμένο δόντι

Γιατί ματώνουν τα ούλα μου;

Πέντε τρόφιμα για γερά δόντια και ούλα

Ποιοι είναι οι δέκα σημαντικότεροι λόγοι για να επισκεφθείς τον οδοντίατρο σου;

Πως γίνεται το σωστό βούρτσισμα;