Σήμερα το Πάρκινσον θεωρείται η δεύτερη συχνότερη νευροεκφυλιστική νόσος μετά το Αλτσχάιμερ και οι ασθενείς προοδευτικά εκδηλώνουν ολοένα μεγαλύτερη απώλεια ελέγχου των μυών τους, τρέμουλο, ακαμψία, βραδύτητα κινήσεων, έλλειψη ισορροπίας κ.α. Στα στάδια επιδείνωσης της νόσου ο ασθενής μπορεί θα αντιμετωπίσει δυσκολίες να πραγματοποιήσει ακόμα και βασικές λειτουργίες, όπως η βάδιση, η ομιλία και άλλες απλές καθημερινές κινήσεις.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν του Σικάγο, με επικεφαλής τον καθηγητή φυσικοθεραπείας Ντάνιελ Κόρκος, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό νευρολογίας "JAMA Neurology", πραγματοποίησαν μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή με 128 ασθενείς έως 80 ετών.Οι συμμετέχοντες χωρίσθηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες, ανάλογα με την ένταση της άσκησης¨. Η πρώτη ομάδα  έκανε άσκηση μεγάλης έντασης, η δεύτερη μέτριας έντασης και η τρίτη καμία άσκηση. Μετά από έξι μήνες αξιολογήθηκαν τα συμπτώματα των ασθενών και συγκρίθηκαν με εκείνα που είχαν προτού ξεκινήσει η μελέτη. Διαπιστώθηκε ότι, σε όσους είχαν ασκηθεί εντατικά (στο 80% έως 85% του μέγιστου καρδιακού ρυθμού τους), τα συμπτώματα του Πάρκινσον είχαν μείνει στάσιμα και δεν είχαν επιδεινωθεί περαιτέρω. Στην ομάδα που είχε ασκηθεί με μέτρια ένταση, τα συμπτώματα εμφάνιζαν μικρή επιδείνωση, ενώ σε όσους δεν είχαν ασκηθεί καθόλου, η επιδείνωση ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Η μέτριας έντασης άσκηση όμως δεν φέρνει κάποιο θετικό αποτέλεσμα

Οι περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζουν τη νόσο μετά την ηλικία των 60 και χρειάζεται να λάβουν φαρμακευτική αγωγή. Όμως πολλές φορές τα φάρμακα αυτά προκαλούν παρενέργειες και για τον λόγο αυτό οι γιατροί και οι ειδικοί νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις για τους ασθενείς τους.

«Με την έντονη άσκηση σταματάμε τους ανθρώπους από το να χειροτερεύσουν, πράγμα που είναι σημαντικό, ιδίως αν πρόκειται για όσους βρίσκονται στο αρχικό στάδιο της νόσου» δήλωσε ο Κόρκος. «Αν έχεις Πάρκινσον και θέλεις να καθυστερήσεις την επιδείνωση των συμπτωμάτων σου, πρέπει να ασκείσαι τρεις φορές την εβδομάδα. Είναι τόσο απλό. Η άσκηση είναι φάρμακο. Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει κανείς μετά τη διάγνωση, τόσο πιθανότερο είναι ότι θα μπορέσει να εμποδίσει την εξέλιξη της νόσου», πρόσθεσε.

Αν και υπάρχουν αντιρρήσεις για το αν η έντονη άσκηση είναι κατάλληλη σε αυτή την περίπτωση, καθώς δημιουργεί υπερένταση και στρες, οι ερευνητές  διαβεβαίωσαν ότι είναι ασφαλές ένας ασθενής να κάνει έντονη άσκηση, εφόσον όμως προηγουμένως έχει εξετασθεί από καρδιολόγο.Στη παρούσα φάση εξετάζεται ποιες είναι οι πλέον κατάλληλες ασκήσει για τους ασθενείς με Πάρκινσον.