Το ότι αισθάνονται μόνοι σε αυτό, είναι κάτι που τους φέρνει θλίψη η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα οργανικά συμπτώματα όπως και ένταση στις σχέσεις, στον εργασιακό χώρο και περιορισμό των απολαύσεων στην καθημερινότητα. Όμως, οι αποτελεσματικές θεραπείες, που συμπεριλαμβάνουν φάρμακα, αλλά και ψυχολογική υποστήριξη, πέραν της ιατρικής καθαρά παρέμβασης είναι πια σε πολύ υψηλά επίπεδα επιτυχίας και μπορούν να βοηθήσουν κάθε ζευγάρι να οδηγηθεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα με όσο το δυνατό ευκολότερη πορεία.

Η υπογονιμότητα σαν κατάσταση συμπεριλαμβάνει συνεχή εναλλαγή συναισθημάτων με την μία στιγμή το ζευγάρι να έχει ελπίδες και την  επόμενη να θυμώνει και να απογοητεύεται. Και μπορεί οι έρευνες να αναφέρονται σε μεγάλες πιθανότητες για κατάθλιψη στην γυναίκα αλλά το συγκεκριμένο ζήτημα φέρει μεγάλο στρες και για τους δύο στο ζευγάρι. Τα συμπτώματα κατάθλιψης μπορούν να εμφανιστούν και στον άνδρα.

Οι πιο πρόσφατες μελέτες αναφέρονται σε μεγαλύτερο του 10% ποσοστό ανδρών οι οποίοι βρίσκονται σε θεραπεία υπογονιμότητας και βιώνουν καταθλιπτικά συμπτώματα, με όσους δεν έχουν την συναισθηματική υποστήριξη της συντρόφου τους, της οικογένειάς τους ή ειδικού, να είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάθλιψη σχετιζόμενη με την υπογονιμότητα. Για την  ακρίβεια έχει παρατηρηθεί ότι τα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους που βιώνουν τα ζευγάρια που έχουν τέτοιες δυσκολίες, είναι όμοια με των ανθρώπων που παλεύουν με χρόνιες ασθένειες όπως καρκίνο και AIDS.  Τέτοια συμπτώματα μπορεί να είναι συναισθήματα ενοχής, κατηγορίας, ή αναξιότητας, αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου, απουσία ενδιαφέροντος για δραστηριότητες ή σχέσεις, αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και στην όρεξη, απώλεια ή λήψη βάρους, μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ ή άλλων ουσιών, αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.

Πολύ συχνά μας ρωτούν τον λόγο που εμφανίζεται η κατάθλιψη σε αυτές τις περιπτώσεις. Σίγουρα είναι το αποτέλεσμα πολλών και διαφορετικών παραγόντων με σημαντική αναφορά σε βιολογικές ή  γενετικές αιτίες όπως και καταστάσεις που βιώνει το άτομο.  Έτσι, ο αγώνας με την υπογονιμότητα μπορεί να είναι αρκετά στρεσογόνος ώστε να προκαλέσει καταθλιπτικά επεισόδια, ιδίως αν υπάρχει ήδη γενετική προδιάθεση.

Οι συνέπειες εμφανίζονται σε συναισθηματικό αλλά και οργανικό επίπεδο, με επίδραση στην σχέση του ζευγαριού, ιδίως τις πολύ πιεστικές στιγμές. Γι` αυτό και θεωρούμε απαραίτητη την βοήθεια ειδικού αν η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου. Η αντιμετώπιση μπορεί να απαιτεί φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία αλλά αυτό θα το κρίνει ο ειδικός καθώς μπορεί να είναι και σε λιγότερο κρίσιμα επίπεδα και να αρκεί η δουλειά με τον ψυχολόγο.  Μπορεί για τον άνδρα να είναι ακόμα άβολο να δει έναν ψυχολόγο αλλά είναι απαραίτητο ιδίως στην περίπτωση υπογονιμότητας καθώς τα συναισθήματα είναι πολλαπλά και αν δεν τα αναγνωρίσει και τα αποδεχτεί δεν μπορεί να τα διαχειριστεί και να μπορέσει να βοηθήσει στον στόχο του ζευγαριού.

Είναι πολύ σημαντικό να μιλούν μεταξύ τους οι σύντροφοι. Ίσως κι ένας από τους καλύτερους τρόπους να περιοριστούν τα αρνητικά συναισθήματα. Υπάρχουν φορές που θα χρειαστεί να τους διευκολύνει σε αυτό ένας σύμβουλος προκειμένου να νοιώσουν άνετα να μοιραστούν αυτό που βιώνουν ανοιχτά και με ειλικρίνεια. Βέβαια σε κάποιες περιπτώσεις για την μείωση των αρνητικών σκέψεων και συμπεριφορών είναι καταλληλότερη η ατομική συμβουλευτική.