Σε αυτή την περίπτωση, ο ρόλος του μαστολόγου είναι να αποκλείσει την κακοήθεια με σίγουρες και γρήγορες εξετάσεις. Τις καλοήθεις παθήσεις του μαστού, τις διαχωρίζουμε στις παρακάτω κατηγορίες:Μια σειρά από καλοήθεις παθήσεις του μαστού μπορούν να μιμηθούν τον καρκίνο του μαστού και στην ψηλάφηση αλλά και στις απεικονιστικές εξετάσεις. Σε αυτή την περίπτωση, ο ρόλος του μαστολόγου είναι να αποκλείσει την κακοήθεια με σίγουρες και γρήγορες εξετάσεις. Τις καλοήθεις παθήσεις του μαστού, τις διαχωρίζουμε στις παρακάτω κατηγορίες:

Ψευδο-ογκοτικές βλάβες. Η εκτασία των πόρων, το απόστημα του μαστού, οι κοκκιοκυτταρικοί όγκοι, η νέκρωση του λίπους, η λεμφοκυτταρική μαστοπάθεια, το έμφραγμα του μαστού, το αμάρτωμα (ένας περιγραμμένος όζος που περιέχει ένα σύμπλεγμα, σε διαφορετικά ποσοστά, των διαφόρων φυσιολογικών ιστολογικών στοιχειών του μαστού), η γυναικομαστία στον άνδρα.

Επιθηλιακοί όγκοι. Το(α) ενδοπορωτικό(α) θηλώμα(τα) είναι μια συχνή βλάβη που εμφανίζεται συνήθως με έκκριμα θηλής. Όπως προδίδει το όνομα του, η βλάβη αναπτύσσεται στο εσωτερικό ενός γαλακτοφόρου πόρου και μπορεί να είναι περισσότερο από ένα. Τα αδενώματα είναι καλοήθεις επιθηλιακοί όγκοι, καλά περιγραμμένοι, της νεαρής γυναίκας.

Μικτοί όγκοι επιθηλιακού και συνδετικού ιστού. Τα ινοαδενώματα είναι οι συχνότεροι καλοήθεις όγκοι του μαστού. Κλινικώς μεταφράζονται από ένα ψηλαφητό σκληρό και ευκίνητο όγκο ποικίλου μεγέθους, μπορεί να είναι ένα ή περισσότερα, μονόπλευρα ή αμφετερόπλευρα, τα οποία εμφανίζονται σε όλες τις ηλικίες αλλά κυρίως σε νεαρές γυναίκες. Στη μαστογραφία προβάλλει ως μία καλοήθης σκίαση. Τις περισσότερες φορές, η διάγνωση γίνεται υπερηχογραφικά. Το πλεονέκτημα του υπέρηχου είναι ότι σε περίπτωση που υπάρχει αμφιβολία ως προς την ταυτότητα της υπερηχογραφικής εικόνας του οζιδίου, μπορούμε γρήγορα και χωρίς πόνο να πάρουμε υλικό για κυτταρολογική εξέταση μέσω μιας λεπτής βελόνας. Η απάντηση μπορεί να αποκλείσει την κακοήθεια και να επιβεβαιώσει την ινοαδενωματική φύση του οζιδίου. Αυτό που συστήνουμε είναι να παρακολουθήσουμε την ανάπτυξη του ινοαδενώματος, αποφεύγοντας έτσι τα χειρουργεία. Περισσότερα από τα μισά ινοαδενώματα παραμένουν σταθερά και η χειρουργική τους αφαίρεση είναι περιττή. Η χειρουργική τους αφαίρεση ενδείκνυται όταν ανακαλύπτονται σε γυναίκες άνω των 35 ετών, όταν η ταχύτητα ανάπτυξης τους είναι εξαιρετικά γρήγορη και όταν το μέγεθος τους ξεπερνά τα 3cm.

Η Ινοκυστική νόσος. Συνώνυμοι όροι είναι οι ινοκυστικές αλλοιώσεις, η δυσπλασία του μαστού, η πάθηση του Reclus, η (ινο)κυστική μαστοπάθεια, η δυστροφία μαστού… Πρόκειται για μια καλοήθη βλάβη που περιλαμβάνει τα παρακάτω στοιχεία: κύστες, ίνωση, αδένωση, υπερπλασία επιθηλίου. Κλινικώς εμφανίζεται ως ψηλαφητές διογκώσεις των μαστών, που μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια του κύκλου και συνοδεύονται από αίσθηση πρηξίματος, ευαισθησία και πόνο κατά τη ψηλάφηση.

Πολλές μελέτες και συζητήσεις έχουν γίνει για το αν η ινοκυστική νόσος είναι παράγοντας ρίσκου για μετέπειτα ανάπτυξη κακοηθείας. Σήμερα γνωρίζουμε πως πρόκειται για μια βλάβη της οποίας οι αλλοιώσεις συναντώνται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των γυναικών και της οποίας η κλινική εικόνα δεν είναι καθόλου σαφής. Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών που έχουν διαγνωσθεί με ινοκυστική νόσο δε διατρέχει τον παραμικρό κίνδυνο. Σε πολύ λίγες περιπτώσεις και σε γυναίκες που φέρουν συγκεκριμένες και ειδικές αλλοιώσεις μπορεί να υπάρξει προδιάθεση για ανάπτυξη κακοηθείας.

Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες τον κ.Μιχάλη Φιλιππίδη, DMCA. DES.Ειδικό Μαστολόγο - Χειρούργο Γυναικολόγο. Περισσότερα στο http://www.athens-gynecology.gr/

Διαβάστε ακόμα στο health4you

Με μια σταγόνα αίμα θα προβλέπεται ο καρκίνος του μαστού

Πρόληψη και καρκίνος του μαστού

4 λάθη που ...ρίχνουν το στήθος!

Εσείς αυτοεξέταση μαστού κάνατε αυτό το μήνα;

Μητρικός θηλασμός, από το Α στο Ω

Στήθος και ινοκυστικές αλλάγες, ένα ζήτημα που αφορά τις γυναίκες