Τα αποτελέσματα μελέτης που έγινε στην Ιαπωνία σε 19.000 άτομα έδειξαν ότι η πρόσληψη ενός γραμμαρίου ω3 λιπαρών την ημέρα μείωσαν κατά 19% τον μείζονα καρδιαγγειακό κίνδυνο. Εξάλλου η ιταλική μελέτη GISSI-Prevenzione, στην οποία συμμετείχαν 11.300 άτομα που έχουν υποστεί έμφραγμα, έδειξε ότι η ημερήσια πρόσληψη ενός γραμμαρίου ω3 λιπαρών για 3,5 χρόνια, μείωσε την ολική θνητότητα κατά 28% και τον αιφνίδιο θάνατο κατά 44%. Μάλιστα φάνηκε ότι η ελάττωση του αιφνιδίου θανάτου έγινε στατιστικά σημαντική ήδη από τους τρεις πρώτους μήνες (41%) της λήψης των ω3 λιπαρών.

Τι ισχυρίζονται οι ειδικοί

«Για να υπάρχει κλινικό αποτέλεσμα στο καρδιαγγειακό σύστημα απαιτείται η πρόσληψη 1-4 γρ. ω3 λιπαρών οξέων την ημέρα, αφού αυτά μειώνουν την αρρυθμία, την αρτηριακή πίεση, ελαττώνουν τα τριγλυκερίδια (κυρίως σε υψηλότερες δόσεις), βελτιώνουν την αρτηριακή και ενδοθηλιακή λειτουργία, μειώνουν τη συσσώρευση αιμοπεταλίων, έχουν ευνοϊκές επιπτώσεις στον τόνο των αγγείων, εμποδίζουν την απόσπαση της αθηρωματικής πλάκας από τα τοιχώματα των αρτηριών. Το αποτέλεσμα είναι η μείωση της νοσηρότητας και θνητότητας από στεφανιαία νόσο η μείωση του αιφνίδιου (καρδιακού) θανάτου, η μείωση της νοσηρότητας και θνητότητας από καρδιακή ανεπάρκεια, η αποτελεσματική μείωση των τριγλυκεριδίων. Να σημειωθεί ότι η λήψη ω3 λιπαρών συνδυάζεται με τη λήψη στατινών» αναφέρει ο επίκουρος καθηγητής Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ Νικόλαος Άθυρος.

Παρά τα μεγάλα οφέλη των ω3 λιπαρών οξέων στις δυτικές κοινωνίες η ημερήσια πρόσληψη ω3 λιπαρών οξέων δεν καλύπτει ούτε το 50% της συνιστώμενης πρόσληψης. «Ο εμπλουτισμός συμβατικών τροφίμων και η λήψη ιχθυελαίου ή σκευασμάτων με ω3 λιπαρά οξέα είναι ίσως η καλύτερη μακροπρόθεσμη λύση στη χαμηλή πρόσληψη ω3 λιπαρών οξέων στις δυτικές χώρες» επισημαίνει ο κ Άθυρος.

Ω3 λιπαρά περιέχουν ο λιναρόσπορος, τα καρύδια, το ελαιόλαδο, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, τα φασόλια, τα χόρτα, αλλά κυρίως τα ψάρια και τα θαλασσινά. Αξίζει να σημειωθεί ότι 500mg ω3 λιπαρών περιέχονται σε 24 γραμμάρια σολωμού Ατλαντικού ιχθυοτροφείου, σε 24 γρ. ρέγγας Ατλαντικού, σε 27 γρ. σκουμπριού Ειρηνικού, σε 30 γρ. ψητής σαρδέλας, σε 32 γρ. καλαμάρια τηγανητά, σε 33 γρ. κιτρινόπτερου τόνου, και σε 52 γρ. γαύρο, σε 60 γρ. σαφρίδι και σε 62 γρ. μπακαλιάρο. Τα ψάρια του ιχθυοτροφείου περιέχουν περισσότερα ω3 διότι, όπως εξηγεί ο κ. Αθυρος, εκτρέφονται με ιχθυάλευρα. Εξάλλου στην αγορά κυκλοφορούν «λειτουργικά» τρόφιμα εμπλουτισμένα με ω3, όπως γαλακτοκομικά για παιδιά, μαργαρίνες, αυγά και κοτόπουλα.

Η πιθανή παρουσία τοξικών (μεθυλ-υδράργυρος, PCBs, διοξίνες κλπ) σε ψάρια και ιχθυέλαια οδήγησαν το FDA (Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων) στην κατοχύρωση διαδικασιών καθαρισμού των ιχθυελαίων από ρύπους σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα από τα όρια της ΕΕ. Επίσης το FDA συνιστά σε παιδιά και γυναίκες έγκυες ή σε γαλουχία να αποφεύγουν μεγάλα λιπαρά ψάρια κυρίως όσων αλιεύονται από τον Ατλαντικό, γιατί έχει βρεθεί ότι περιέχουν βαρέα μέταλλα.