Μια εξέταση η οποία ζητείται συχνά με την έναρξη της ανίχνευσης του λόγου υπογονιμότητας, είναι το Huhner’s Test. Αυτό είναι ένας έλεγχος που γίνεται 8-12 ώρες μετά την σεξουαλική επαφή τις γόνιμες μέρες και περιλαμβάνει μικροσκοπική εξέταση μικρής ποσότητας τραχηλικής βλέννης, στην οποία αξιολογείται η παρουσία και η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων που υπάρχουν σε αυτήν. Αν το αποτέλεσμα του Huhner’s Test είναι αρνητικό, δηλ. δεν παρατηρούνται αρκετά κινητά σπερματοζωάρια, τότε συνιστάται ως πρώτο βήμα η ομόλογος σπερματέγχυση. Προϋπόθεση για να γίνει μια σπερματέγχυση είναι η γυναίκα να έχει ανοιχτές σάλπιγγες.
Στην ομόλογη σπερματέγχυση, ζητείται από το σύζυγο σπέρμα την ημέρα ω ορρηξίας της συζύγου του, το οποίο υφίσταται επεξεργασία με κατάλληλα καλλιεργητικά υγρά ώστε ν΄ απομονωθούν τα καλώς κινούμενα σπερματοζωάρια. Αυτά συγκεντρώνονται σε πολύ μικρό όγκο και τοποθετούνται ανώδυνα, στην ενδομητρική κοιλότητα με λεπτό καθετήρα. Στην περίπτωση της ανδρικής αζωοσπερμίας χωρίς θεραπεία, ως εναλλακτική λύση προβάλλει η ετερόλογος σπερματέγχυση, δηλ. η χρήση σπέρματος δότη από Τράπεζα σπέρματος. Η επιλογή του δείγματος μπορεί να γίνει και από το ίδιο το ζευγάρι σε συνεννόηση με την Τράπεζα σπέρματος. Κάθε Τράπεζα σπέρματος είναι υποχρεωμένη να κάνει τους απαραίτητους και επιβαλλόμενους από το νόμο κλινικούς και εργαστηριακούς ελέγχους στους δότες. Στο σημείο αυτό, αξίζει να τονισθεί ότι βάσει ρητής νομοθετικής ρυθμίσεως,οι δότες γεννητικού υλικού είναι ανώνυμοι. Ομοίως ανώνυμοι παραμένουν και οι αποδέκτες του γεννητικού υλικού.
Προκειμένου το ζευγάρι να επιλέξει την ετερόλογο σπερματέγχυση, θα πρέπει να ενημερωθεί πλήρως για τη φύση, το σκοπό και τις συνέπειες της μεθόδου αυτής.