Η μέθοδος αφορά παχύσαρκους ασθενείς με Δείκτη Σωματικής Μάζας (ΔΣΜ) μικρότερο του 35 , δηλαδή όχι νοσογόνο παχυσαρκία που χρειάζεται εγχείρηση. Με αυτό τον τρόπο μπορούν να αντιμετωπιστούν έγκαιρα πολλές από τις επιπλοκές της παχυσαρκίας, όπως είναι η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υψηλή χοληστερίνη και το μεταβολικό σύνδρομο. Τονίζεται ότι η τεχνική αυτή δεν απαιτεί εγχείρηση και ο ασθενής βγαίνει από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα. Αποτελεί ό,τι νεότερο και πιο προχωρημένο υπάρχει σήμερα στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και φυσικά αφορά πολύ περισσότερους ασθενείς αφού εκείνοι που έχουν Δείκτη Σωματικής Μάζας (ΔΣΜ) μεγαλύτερο του 35 και επομένως χρειάζονται χειρουργική θεραπεία, είναι σαφώς πληθυσμιακά λιγότεροι.

Γιατί η παχυσαρκία είναι νόσος ;

Η παχυσαρκία έχει πάρει επιδημικές διαστάσεις στη Ελλάδα και ενώ είναι πραγματική νόσος δημιουργώντας άλλες απειλητικές για τη ζωή νόσους, το πρόβλημα είναι ότι δεν κατανοείται ως τέτοια από τους πάσχοντες, αλλά και από τους ίδιους τους γιατρούς. Συνήθως οι παχύσαρκοι ασθενείς αισθάνονται μια δυσάρεστη κατάσταση με ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις, παρά το αποδεδειγμένο γεγονός ότι, όταν ο Δείκτης Σωματικής Μάζας (ΔΣΜ) υπερβαίνει το 35 (Νοσογόνος Παχυσαρκία), οι ασθενείς αυτοί αναμένεται να ζήσουν 20 χρόνια λιγότερα και να υποβληθούν σε 6 εγχειρήσεις κατά μέσον όρο για τη θεραπεία άμεσων επιπλοκών της παχυσαρκίας τους. Επίσης, η θνητότητα λόγω μιας οποιασδήποτε άλλης νόσου ή εγχείρησης άσχετης με την παχυσαρκία είναι έως και 100% μεγαλύτερη από τους μη παχύσαρκους. Ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία έχουν:

• 35% πιθανότητα υπέρτασης,
• 60% πιθανότητα Σακχαρώδους Διαβήτη,
• 25% πιθανότητα Στεφανιαίας Νόσου,
• Επταπλάσια πιθανότητα χολολιθίασης,
• Αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας, καρδιακής ανεπάρκειας, εγκεφαλικού επεισοδίου και άπνοιας κατά τον ύπνο,
• Διπλάσια πιθανότητα καρκίνου του παχέος εντέρου και του μαστού,
• Τριπλάσια πιθανότητα καρκίνου της μήτρας,
• Αυξημένη πιθανότητα πολυκυστικών ωοθηκών και υπογονιμότητας.

Για τους λόγους αυτούς, η παχυσαρκία είναι σοβαρότατη νόσος με πολλές και συχνά θανατηφόρες επιπλοκές. Τόσο οι πάσχοντες, όσο και οι γιατροί πρέπει να την αντιμετωπίζουν με την απαιτούμενη υπευθυνότητα και σοβαρότητα.

Η πρώτη αντιμετώπιση της Νοσογόνου Παχυσαρκίας είναι ο συνδυασμός δίαιτας και εξάσκησης με στόχο την μόνιμη απώλεια βάρους. Δυστυχώς όμως, το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι η απώλεια βάρους, αλλά η διατήρηση του χαμηλότερου βάρους. Η μέγιστη πλειονότητα των υπέρβαρων είναι ικανοί να χάσουν αρκετό βάρος, αλλά κατόπιν συνήθως το ξαναπαίρνουν.

Χειρουργική της Παχυσαρκίας

Η αδυναμία οριστικής και μόνιμης απώλειας βάρους με δίαιτες, άσκηση και ψυχολογική υποστήριξη οδήγησαν σε εγχειρήσεις οι οποίες αλλάζοντας την ανατομία του στομάχου οδηγούν σε μειωμένη λήψη τροφής και άρα σε απώλεια βάρους. Τέτοιες επεμβάσεις γίνονται εδώ και 50 χρόνια στην Αμερική και πλέον είναι γνωστά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, οι πιθανότητες επιτυχίας τους, καθώς και το σε ποιούς ασθενείς ταιριάζει η κάθε μία. Σε αντίθεση δηλαδή με την εφαρμογή της ίδιας εγχείρησης σε κάθε ασθενή (όπως γίνεται συνήθως στην χώρα μας), πρέπει να γίνεται εξατομίκευση της εγχείρησης γιατί μία εγχείρηση που είναι αποτελεσματική στον ένα ασθενή μπορεί να μην είναι αποτελεσματική σε κάποιον άλλον. Ο υπεύθυνος χειρουργός δεν είναι κάποιος που εφαρμόζει μία συγκεκριμένη τεχνική σε όλους τους ασθενείς σωρηδόν, αλλά εκείνος που μπορεί να επιλέξει την κατάλληλη εγχείρηση για κάθε ένα ασθενή ξεχωριστά, σύμφωνα με τα προσωπικά του χαρακτηριστικά.

Δυστυχώς, υπάρχουν διάχυτες λανθασμένες αντιλήψεις στους πάσχοντες και στο περιβάλλον τους σχετικά με τις εγχειρήσεις παχυσαρκίας. Η μεγάλη πλειονότητα των ασθενών δεν γνωρίζει τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματός τους. Θεωρούν ότι γενικόλογα έχουν ένα “πρόβλημα υγείας” αλλά δεν γνωρίζουν τους συγκεκριμένους και αναλυτικούς κινδύνους όπως αναφέρθηκαν παραπάνω. Συχνά επιζητούν την “μικρότερη” δυνατή εγχείρηση διότι δεν ενημερώνονται υπεύθυνα ότι με τις “μικρότερες” εγχειρήσεις μπορεί το πρόβλημά τους να μην λυθεί οριστικά.

Η σύγχρονη χειρουργική της παχυσαρκίας είναι ασφαλής και προσφέρει οριστική και μόνιμη λύση. Προηγείται πλήρης εργαστηριακός έλεγχος και μία μεγάλη συζήτηση με τον ασθενή, ώστε αφ’ενός να υπάρξει πλήρης κατανόηση εκ μέρους του και αφ’ετέρου να γίνει σωστή εξατομίκευση της προσφερόμενης λύσης. Όλες οι τεχνικές μπορούν να έχουν πολύ καλά αποτελέσματα όταν εφαρμόζονται στους σωστούς ασθενείς. Αυτό είναι έργο του σύγχρονου και υπεύθυνου χειρουργού που γνωρίζει και μπορεί να εφαρμόσει οποιαδήποτε μέθοδο αφού πρώτα έχει κάνει σωστή επιλογή του ασθενή. Σύγχρονη χειρουργική της παχυσαρκίας όμως δεν μπορεί να νοηθεί η εφαρμογή μιας και μόνης μεθόδου αδιακρίτως σε όλους τους ασθενείς από ιατρούς που αντιμετωπίζουν την παχυσαρκία ως τεχνική και μόνον.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.digestive-surgery.gr