Η οσφυαλγία και η οσφυοισχιαλγία είναι από τα συχνότερα προβλήματα της εποχής μας και από τις βασικότερες αιτίες αποχής από την εργασία. Πλήθος θεραπευτικών συντηρητικών μέσων έχουν εφαρμοστεί αναλόγως τις ενδείξεις που κάθε ασθενής παρουσιάζει: αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα, φυσικοθεραπευτικές συνεδρίες , manual therapy, manipulation, σύστημα McKenzie, μηχανήματα έλξης, ασκήσεις στο νερό και άλλα.

Επί αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής και σε εμμονή η επιδείνωση των συμπτωμάτων, πόνος στο πόδι, κάψιμο, αίσθημα ζεστού η κρύου νερού, ηλεκτρικό ρεύμα, μυική αδυναμία, υπαισθησία πτώση άκρου ποδός η θεραπεία είναι χειρουργική.

Ο ορθοπαιδικός χειρουργός η ο νευροχειρουργός ,γιατί όχι σε συνεργασία οι δυό τους, που είναι εξειδικευμένοι στη χειρουργική της σπονδυλικής στήλης και κατέχουν κατόπιν ειδικής εκπαίδευσης τις MIS τεχνικές τις εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία σε περιπτώσεις όπως δισκοπάθεια, οσφυαλγία με ριζίτιδα, αυχενικό σύνδρομο, κάταγμα σπονδύλου μετατραυματικής αιτιολογίας η από οστεοπόρωση και σε πόνο αστάθειας.

Ποιος άλλωστε δε θα επέλεγε μία τεχνική με μικρότερες χειρουργικές τομές, μικρότερη βλάβη ιστών του σώματος, μικρότερη απώλεια αίματος, λιγότερο πόνο, μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο και γρηγορότερη ανάρρωση;

Η MIS σπονδυλικής στήλης είναι άριστη όσον αφορά νευρική αποσυμπίεση και διατρηματική σπονδυλοδεσία( TLIF) ενώ μέθοδοί της αποτελούν η διαδερμική μικροδισκεκτομή, η διαδερμική σπονδυλοδεσία, οι τεχνητοί μεσοσπονδύλιοι αυχενικοί δίσκοι σε άτομα ηλικίας μέχρι 50 ετών με αυχενική ριζίτιδα και η κυφοπλαστική. Η τελευταία προσφέρει άμεση ανακούφιση με διαδερμική έγχυση τσιμέντου με μπαλόνι προς αποφυγή θερμικής βλάβης και αποκατάσταση του ύψους του σπονδυλικού σώματος που είχε ελαττωθεί λόγω μετατραυματικού η οστεοπορωτικού επώδυνου κατάγματος.

Οσον αφορά τη δισκεκτομή θα πρέπεινα εκπληρούνται οι κάτωθι προυποθέσεις:

α.πλήρης αποςυμπίεςη της νευρικής ρίζας.

β. αριστη εικόνα του χειρουργικού πεδίου με μικροσκοπική μεγένθυνση, έτσι ώστε να προστατεύεται ονευροαγγειακός σχηματισμός.

γ. ελαχιστοποίηση της βλάβης του φυσιολογικού ανατομικού ιστού.

Οι δύο πρώτες προυποθέσεις εκπληρούνται τόσο με τη κλασική μικροδισκεκτομή όσο καιμε τη tubular μικροδισκεκτομή. Η δεύτερη συνίσταται στη χρήση ειδικών σωλήνων αυξανόμενου προοδευτικά μεγέθους μέσω μίας πολύ μικρής τομής του δέρματος.

Ο σωληνωτός αυτός διαστολέας εισέρχεται με τη βοήθεια οδηγού βελόνης υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο( C arm) και σταθεροποιείται με ειδικό βραχίονα.

Η μέθοδος εξασφαλίζει την τρίτη προυπόθεση αφού δεν κόβεται η περιτονία και ο σωλήνας απωθεί τους ιστούς μόνο κατά 8 με 9 χιλιοστά κατανέμοντας ομοιόμορφα την πίεση στούς παρασπονδυλικούς μύες χωρίς μεγάλη βία. Η νευρική ρίζα αποσυμπιέζεται πλήρως και με ασφάλεια με τη βοήθεια του μικροσκοπίου αφαιρώντας το χαλασμένο δισκικικό υλικό η τον παχυσμένο ωχρό σύνδεσμο.

Ο ασθενής αισθάνεται άμεση ανακούφιση και βελτίωση των συμπτωμάτων του, μένει ένα βράδυ στο νοσοκομείο και κινητοποιείται γρήγορα, εξέρχεται περιπατητικός, επιστρέφει στην εργασία του με προσοχή σε μία εβδομάδα και οδηγεί περίπου σε 3 με 4 εβδομάδες. Η μικροδισκεκτομή είναι το golden standard για την οσφυική δισκεκτομή. Πρέπει όμως να τονίσουμε αυτό που και ο πατέρας της μικροσκοπικής χειρουργικής σπονδυλικής στήλης John Mc Cullogh αναφέρει,ότι το σημαντικότερο κριτήριο επιτυχούς επέμβασης στη σπονδυλική στήλη είναι η σωστή επιλογή του ασθενή που θα χειρουργηθεί.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.tsoukas-ortho.gr ή επικοινωνήστε με τον κο Δημήτριο Τσούκα, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής Ελάχιστα Επεμβατικής και Αθλητιατρικής Χειρουργικής Νοσοκομείου Mediterraneo, τηλ: 6945394686