Αυτή η ιδιαίτερα απλή τεχνική απευθύνεται σε υπογόνιμες ασθενείς με αντένδειξη στην ορμονική διέγερση, όπως γυναίκες με ατομικό ιστορικό καρκίνου του μαστού ή προηγούμενο θρομβοεμβολικό επεισόδιο αλλά και σε γυναίκες οι οποίες παρουσιάζουν έντονη αποστροφή στη φαρμακευτική διέγερση. Επιπλέον, δύναται να εφαρμοστεί σε περιπτώσεις πτωχής ανταπόκρισης των ωοθηκών στην ορμονική διέγερση όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου πραγματικά δεν προσδοκώνται περισσότερα του ενός ή δύο ωοθυλακίων μετά την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Σε ποιες γυναίκες όμως δεν ταιριάζει;
Στις ασθενείς εκείνες οι οποίες μπορούν να ανταποκριθούν με ικανοποιητικό τρόπο στην ορμονική αγωγή και να παράξουν αρκετά ωάρια καθώς και σε εκείνα τα ζευγάρια τα οποία υποχρεούνται να υποβληθούν σε «χειρουργική» αναζήτηση σπερματοζωαρίων μόνο και μόνο για να αποφευχθεί η επανάληψη μιας σχετικά τραυματικής για τους όρχεις τεχνικής.
Σε τι συνίσταται η τεχνική αυτή;
Ουσιαστικά παρακολουθείται ο φυσικός κύκλος της ασθενούς, αναγνωρίζεται υπερηχογραφικά το «κυρίαρχο» ωοθυλάκιο, δηλαδή το ωοθυλάκιο εκείνο το οποίο «επελέγη» από τον οργανισμό ως το ικανότερο με βάση τους υποδοχείς οιστρογόνων, και όταν αυτό ωριμάσει (γεγονός που προσδιορίζεται με κριτήριο τις υπερηχογραφικές του διαστάσεις και τις σχετιζόμενες ορμονικές μετρήσεις ,Ε2 και LH) αποφασίζεται η ωοληψία, η οποία μπορεί να διενεργηθεί με τοπική αναισθησία, με μέθη ή χωρίς καθόλου αναισθησία.
Τι μπορεί να πάει στραβά;
Ένα ωοθυλάκιο μπορεί να είναι γεμάτο με ωάριο αλλά μπορεί να είναι και άδειο. Η συχνότητα με την οποία μάς «απογοητεύει» αντίστοιχα ένα τέτοιο ωοθυλάκιο ξεκινάει από 25% περίπου και αυξάνεται όσο επιτείνεται και η δυσλειτουργία της υποκείμενης ωοθήκης. Ένα δηλαδή στα τέσσερα ωοθυλάκια μπορεί να είναι άδειο. Από την άλλη πλευρά, ένα ωάριο μπορεί να γονιμοποιηθεί ομαλά αλλά μπορεί και να γονιμοποιηθεί ανώμαλα ή ευτυχώς σπανιότερα μπορεί να σπάσει πριν την ωοληψία. Πολλά από αυτά τα ατυχή συμβάντα μπορούν να αποφευχθούν με την κατάλληλη εμπειρία του θεράποντος αλλά παραμένουν κάποια από αυτά σε άμεση συνάρτηση με το «σφρίγος» της υποκείμενης ωοθήκης.
Είναι πανάκεια;
Για τις ασθενείς εκείνες οι οποίες δε θα μπορούσαν να ανταποκριθούν καλύτερα με την ορμονική διέγερση ή για εκείνες για τις οποίες αποτελεί μονόδρομο αυτή η τεχνική λόγω ιατρικών ή ακόμη και θεωρητικών αντενδείξεων στην ορμονική διέγερση η εξωσωματική σε φυσικό κύκλο είναι όντως πανάκεια. Για όλες τις υπόλοιπες αποτελεί μια σχετικά ξεκούραστη εναλλακτική με ικανοποιητικά, πλην όμως χαμηλότερα, ποσοστά επιτυχίας.
Αξίζει κανείς όμως να μεταφέρει ένα μόνο έμβρυο από φυσικό κύκλο;
Ασφαλώς και αξίζει σε ηλικίες κάτω από το όριο των 40 ετών. Σε αυτές τις ηλικίες τα βιβλιογραφικά δεδομένα αναφέρουν πολύ ικανοποιητικά ποσοστά επιτυχίας. Σε μεγαλύτερες ηλικίες όμως είναι πιο ενδεδειγμένο να κρυοσυντηρεί κανείς τα γονιμοποιημένα ωάρια με τη μέθοδο της υαλοειδοποίησης (vitrification), η οποία παρουσιαζει ιδιαίτερα ικανοποιητικά ποσοστά επιτυχίας, και να αποφασίζει τη μεταφορά τους όταν συλλεγεί ικανοποιητικός αριθμός εμβρύων. Είναι η λεγόμενη τεχνική της «κατάθεσης» εμβρύων (embryo banking) ο δε αριθμός που απαιτείται συναποφασίζεται ανάμεσα στον θεράποντα και το ζευγάρι με βάση διάφορες παραμέτρους.
Ποιες είναι όμως οι δυνατότητες μίας ασθενούς η οποία δε θέλει να πάρει πολλές ορμόνες αλλά παράλληλα «φοβάται» τον φυσικό κύκλο;
Η σύγχρονη άσκηση της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής εξοπλίζει τον ειδικό με πολλά εργαλεία για την «ευκολότερη» ολοκλήρωση μιας προσπάθειας. Ανάμεσα σε αυτά εξέχουσα θέση κατέχει η κοριφολλιτροπίνη άλφα, η οποία ουσιαστικά είναι η πρώτη ανασυνδυασμένη γονασδοτροπίνη μακράς δράσης. Είναι δηλαδή μία συνθετική ορμόνη η οποία υποκαθιστά 7 μέρες ενέσεων! Το πρωτόκολλο αυτό, το οποίο σε επίπεδο αποτελεσματικότητας δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τα υπόλοιπα, θεωρείται το φιλικότερο προς τις ασθενείς και αποτελεί μια πολύ αξιόπιστη επιλογή σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.sfakianoudis.gr ή επικοινωνήστε με το κ. Σφακιανούδη Κωνσταντίνο, Μαιευτήρας - Γυναικολόγος ,στο 210- 6565112