Η έγχυση του διαλείμματος δημιουργεί οίδημα και φλεγμονή οδηγώντας στη συγκόλληση των τοιχωμάτων της πάσχουσας φλέβας και στον αποκλεισμό της από την κυκλοφορία. Η ροή του αίματος παροχετεύεται μέσα από υγιέστερα μέλη του φλεβικού δικτύου και η πάσχουσα φλέβα μετά από λίγες εβδομάδες απορροφάται από τον οργανισμό. Η σκληροθεραπεία ως όρος προέρχεται από την ελληνική λέξη «σκληρός» και περιγράφει την κατάσταση (σκλήρυνσης) στην οποία περιέρχεται η φλέβα αμέσως μετά την ένεση και πριν «απορροφηθεί» από τον οργανισμό.
Διαβάστε την συνέχεια εδώ