Σε φυσιολογικές συνθήκες, τα τριχοειδή αγγεία της ωχράς κηλίδας είναι μη διαπερατά από τα συστατικά του αίματος που κυκλοφορεί μέσα σε αυτά. Διάφορες οφθαλμικές παθήσεις προκαλούν αύξηση της διαπερατότητας των αγγείων αυτών με αποτέλεσμα τη διαρροή υγρού από το εσωτερικό των αγγείων στην περιοχή της ωχράς κηλίδας, δημιουργώντας πάχυνση ή αλλιώς οίδημα. Όταν η συλλογή του υγρού γίνει σε «κυστεοειδείς» χώρους, το οίδημα της ωχράς κηλίδας λέγεται κυστοειδές.
Οίδημα ωχράς κηλίδας μπορεί να προκληθεί και απο διαρροή υγρού που προέρχεται από παθολογικά νεοαγγεία του χοριοειδούς, όπως στην υγρή μορφή της ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.
Ο εξειδικευμένος οφθαλμίατρος μπορεί να δεί το οιδήμα της ωχράς κηλίδας κατά την βυθοσκόπηση ή σε άλλες περιπτώσεις όταν υπάρχει υποψία οιδήματος της ωχράς κηλίδας, θα γίνει εξέταση με οπτική τομογραφία συνοχής (OCT) ή/και φλουοροαγγειογραφία. Το OCT είναι μια πολύ καλή εξέταση για την παρακολούθηση και την απάντηση στη θεραπεία του οιδήματος της ωχράς κηλίδας.
Αιτίες οιδήματος της ωχράς κηλίδας
Οι παθήσεις που μπορούν να προκαλέσουν οίδημα της ωχράς κηλίδας είναι:
- απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς
- ραγοειδίτιδα (φλεγμονή εντός του ματιού)
- διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
- ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (υγρή μορφή)
- επιαμφιβληστροειδική (επιωχρική) μεμβράνη
- μετά από χειρουργείο καταρράκτη
- μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια
- ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων
Συμπτώματα οιδήματος της ωχράς κηλίδας
Η παραμόρφωση της ανατομίας της ωχράς κηλίδας λόγω του οιδήματος προκαλεί αντίστοιχη παραμόρφωση των αντικειμένων (οι ευθείες γραμμές φαίνονται κυμματιστές, τα γράμματα ανακατεμένα ή διακεκομμένα) και μείωση της οπτικής οξύτητας. Τα χρώματα μπορεί επίσης να φαίνονται ξεθωριασμένα.
Το πόσο έντονα είναι τα συμπτώματα αυτά ποικίλει και εξαρτάται κυρίως από το πάχος, τη μορφολογία και τη διάρκεια του οιδήματος της ωχράς κηλίδας καθώς και από την υποκείμενη νόσο.
Θεραπεία οιδήματος της ωχράς κηλίδας
Πρώτα από όλα θα πρέπει να αντιμετωπισθεί η αιτία που προκάλεσε το οίδημα της ωχράς κηλίδας, για παράδειγμα να θεραπευτεί η ραγοειδίτιδα ή να ρυθμιστεί το σάκχαρο, η αρτηριακή υπέρταση. Σε περιπτώσεις, όπου μηχανικά αίτια (επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη) συμβάλλουν στην πρόκληση οιδήματος της ωχράς κηλίδας, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική αφαίρεση με υαλοειδεκτομή.
Ανάλογα με την αιτιολογία του οιδήματος της ωχράς κηλίδας, η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδεις σταγόνες ή φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα, εφαρμογή laser, παραβολβικές ή ενδοβολβικές ενέσεις τριαμσινολόνης, ενδοβολβικές ενέσεις αντι-αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (αντι-VEGF) (Avastin, Lucentis, Eylea).
Τα τελευταία χρόνια οι ενδοβολβικές ενέσεις αντι-VEGF έχουν δώσει μια νέα προοπτική στην αντιμετώπιση του οιδήματος της ωχράς κηλίδας.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον Ευστράτιο Μενδρινό, οφθαλμίατρος, τηλ., 6941605539, Διδάκτωρ και τ. Επιμελητή Πανεπιστημίου Γενεύης, ειδικού στις παθήσεις και χειρουργική αμφιβληστροειδούς, υαλοειδούς και ωχράς κηλίδας ή επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.polyiatreiomedica.gr. (Χελμού 24, Αγ. Στέφανος)